اشعار

آمـد مــحــرّم عــلــی و مـاه فــاطــمــه            آتـش گـرفـتـه جـان تـو از آه فــاطـمـه

با ذوالفقارِ خـون جگر خورده در نیام            باز آی خـون فاطمه خـونـخـواه فاطمه

کم می خـوریم غـصۀ دنیـای بی تو را            با اینکه می کـشیم نفس های بی تو را

امروز هم بـدون تو بر ما گذشت کاش            فکـری کنیـم غـربت فـردای بی تـو را

پس مـزن یـار مسیـحا دل بـیـمـار مـرا            آنـقـدر گـریـه کـنـم تا بـخـری بـار مرا

قدر یک عمر فقط گـریه بدهکـارم من            کـرمی کـن بـپـذیـر عـمـرِ بدهکار مرا

یـگـانـه حامی خـون خـدا، بنفسی انت           !سـلالـۀ سـرِ از تن جــدا، بـنـفسی انت!

بیا که می‌گـذرد قــرن‌ها هـنــوز دهـنـد           تو را هماره شهـیدان نـدا، بنفسی انت!

اگر که درد می کشیم به یار بی توجّه ایم           به نـسـخـۀ خــدایــیِ نـگــار بی توجّه ایم

به عشق یار دست از گناه خود نمیکشیم           به شیــوۀ درستِ انـتـظـار بی تـوجّـه ایـم

وقت است که از چهرۀ خود پرده گشایی            «تا با تو بگویم غم شب های جدایی»

اسپندم و در تاب و تب از آتش هجران            «چون عودم و از سوختنم نیست رهایی»

در انـتـظـار طلعت صبح وصـال تو            دل می‌طپد به شوق طلوع جمـال تو

با غفلتی که هست همیشه ز سوی ما            اصـلاً نـکـرده‌ایم مـراعـاتِ حـال تو

لطفت دوباره حال مرا رو به راه کرد            رحمی به حال این دل بی سرپناه کرد

ایـن دوریِ مـسـیــر دلــم از دل شـمــا            دیدی چطور روز و شبم را تباه کرد؟!

ای امـیـد آخـر دلـهــای مـا کـاری بـکـن           درمـیـان لحظـۀ سبــز دعــا کـاری بکن

خـستـه ام از روزهای انـتـظار آقای من           خـستـه ام؛ افتاده ام از پا؛ بیا کاری بکن

بر وادی وصـال بر این دل نــوا دهیـد            بـا اشک دیـده سیـنـۀ ما را جـلا دهـیـد

یک بار هم ز لطف قـدم رنجه ای کنید            بر نـوکـران بی سـر و پـا هم بها دهید

آیِـنـه در آیِـنـه نـورِ مُـکَـرَم زیـنـب اسـت           جلوه در جلوه تـجـلیاتِ خـاتـم زینب است

خطبه در خطبه امیرالمؤمنین دَم زینب است           زُهره در زُهره ظهورِ اسمِ اعظم زینب است

عکسی از چهرۀ زهراست جمالت زینب           مَـثَـل هـیـبـت دریـاست جـلالـت زیـنـب

تو چه کردی که به فردا همه زنهای بهشت           غـبـطـه دارند به سر حـدّ کـمـالت زینب

با حـدیـث عـشـق غـوغـا می کـنـم            عـشـق را بـاعـشـق مـعـنا می کنم

صحبت ازعشق است ونام زینب است            عـشـق مـعـنـای تـمــام زینب است

تو نوری و خورشید هم خاکستر توست            پرواز صد جبریل در بال و پر توست

ایـن آیـه هـای مـریـمِ در حـالِ تـنـزیـل            یا آبـشـار رشـتـه های مـعـجـر تـوست؟

با لـشگـرت دوبـاره بـیا انقـلاب کن            شام خراب را سر شامی خـراب کن

از مـا مـدافـعـان حـرم انـتـخـاب کن            روی تـمـام سیـنه زنـانت حساب کن

 پخش سبک   

جـان پـیـمـبـر آمـد خـوش آمـد            خورشید محشر آمد خوش آمد

کوثر زهرا و حیدر آمد خوش آمد (۲)

 پخش سبک   

ای که نــور حـقّـی و لاله ی باغ احمدی           گل یاس فاطمه خوش آمدی خوش آمدی

ای شرف دین و مذهب یا زینب           جـلـوۀ زیـبـای مکتب یا زینب

 پخش سبک   

ستـاره جـلـوه شده در/ دامن اُمّ ابـیـهـا            دیده گشوده به عالم/ حضرت زینب کبری

طلیعۀ/ نـور خـورشیـد وفـا از خانۀ مولا مبارک

بیا ای دل به درد شیعه درمان می کند زینب           حسینش داده دم مـعجـز نمایان می کند زینب

اگـر با نـیـت فـیـض آمـدی طـوبا به اقـبـالت           تو را بر سفـره عبـاس مهمان می کند زیـنب

 پخش سبک   

بر گوش جانها میرسد، از روز اول تا ابد          بی وقفه بی حد بی عدد، یا زینب کبری مدد

زینب مدد، زینب مدد، زینب مدد، زینب مدد (۲)