اشعار

پخش سبک             زبانحال وصایای حضرت زهرا (س) به سبگ تو خرابه دل کبابه

گـل بـابـا، شـمع دلـهـا، بیا ای امید زهرا           بـیقرارم، با تو دارم، زینبم بسی وصایا

روزهای آخِر شد آخر، از پـیشت زود میره مادر

پخش سبک                                  زمزمه یا نوحه فاطمیه

آه، با وفای علی، آشنای علی، جان فدای علی؛ فاطمه فاطمه

در راه اسلام قدّت خـمـیده          با روی نیلی گشتی شهیده

پخش سبک                           ذکر زمزمه یا واحد ایام فاطمیه

تو روضه ها میسوزیم ــ بانوحه های زهرا       انــشــا الله  بــمـیــریـم ــ هـمه بـرای زهـرا (۲)

پخش سبک                              زبانحال کودکان

بـبیـــن مـــادر نشستم در کنــار بستــر تو            به سختی باز و بسته می شود چشم تر تو

من و شمع وجودت             بسوزد تار و پودت

پخش سبک                       زبانحال حضرت زهرا (س)

شمع شام تارم ، تو بیا کنارم ، جز تو کس ندارم

شد لحظه های آخر من

پخش سبک

ای پــرستــوی من؛ مــرو از لانه ام      بانــوی خــانه ام؛ مــرو از خانــه ام

ای طرفدارم بی طرفدارم        چشم خود وا کن یاربیمارم

پخش سبک

بیمارم و من جز تو پــرستار ندارم         جــز ناله ی پیوسته دگر کار ندارم

ای باغ وبهارم ، شد فصل خــزانم             من می روم امشب ، با قــد کــمانم

پخش سبک       

در بین كوچــه شد اگـــر دست تو بسته         مشکل گشای تو نشد دست شكسته

ای وای من ای وای من ، شرمنده ام مولای من

گرچه در پای ظهور تو بکا کافی نیست           روضه و اشک نباشند دعا کافی نیست

روضه خوبست به ما ترک معاصی بدهد              درس تقوا بدهد شور و نوا کافی نیست

بــاز دنـیـا پـیـالــه بـاران شد             تا خـدا پر کـشـیدن آسـان شد

آمد از ره پـدر بـزرگ رضا             دل ما راهـی خــراســان شـد

ای كـوی تـو، كـعـبـۀ خـلایــق‏             طالـع ز رخ تو، صبح صادق

ای پـایـه ی مـنـبـرت فــراتــر             از کـرسـی هـفت چـرخ اخـتر

ای اهل جهان گوش به فرمان محمّد        این پنـج کتب آمـده در شـأن محـمّــد

خواهید که در دامـن بیگــانـه نیفتـید           آریــد هــمـه دسـت بـه دامـان محمّـد

ای روشـنـی تبار تو و نـور، تیـره ات          ای آسـمــانیان زمیــن هــم عشیـره ات

ای لحظه لحظه زندگی ات آیه آیه صبح        آئینه دار سوره ی شمس است سیره ات

زمین به لرزه درآمد، شکست کنگره ها             رهــا شـدنــد خــلایــق ز بند سیطره ها

شبــی که آتش آتـشـکــده فــروکـش کرد             شبی که خاتمه می یافت رقص دایره ها

گاهی غزل بخوانم و گاهی غزل شوم          گاهی به تکه پاره ای از دل بـدل شوم

گاهی که صحبت از لب لعل تو میکنم              انگــار که تعــارف جـامی عسل شـوم

پیمبـری و  همـه زیـر سایـه ی پَــرِ تو             دوبـاره جلـــوه نمـوده جـمـال انــور تو

تو آمدی وجهان شد پراز گل و ریحان              تمـام عـالـم امکـان شـده مـعـطــر تـــو

جشن خدا به وسعت دنیا مبارک است            تکرار عید دیگر «طاها» مبارک است

در لـیـلـۀ ولادت پـیـغــمــبـر عــظـیـم            میلاد علم و دانش و تقوا مبارک است

ای صداقت تا قیامت بنده ای از بندگانت           ای کـرامت سائـلی از سـائـلان آستانت

ای عـلـوم انـبـیـا و اولـیـا زیـر زبـانت           ای اساتـید جهان پیوسته مرهون بیانت

دُردی کِش بلای توأم یـا محـمّـدا          دیوانه ی ولای توام یا محمّــدا

گویند هرکه را توبخواهی بلادهی         مستانه ی بلای توأم یــا محمّـدا 

همه مجذوب یك خبر بودند           بی قــرار پیــامـبــر بـودنــد

همه در انتظــار لحظۀ ناب           جــذب اخبار معـتـبـر بودند