اشعار

آن که رخـسارۀ او رنگ محـبّت دارد           نـور تـوحید بُوَد آن چه به طلعت دارد

بی وضو جن و ملک نام نکویش نبرند           نام او نزد خـدا عزّت و حُــرمت دارد

خوشست در خم این گیسوان اسیر شدن           به خـاکـبـوسی این شـاه سـربـزیـر شدن

خوشست خــادمی این ســرای را کردن           در این مـقــام گـدا بـودن و امـیــر شدن

زندان رواق روشنی شد غرق نورت          دیوارها نـمـنـاک از شـرم حضورت

دهـلـیـزهـا مـسـتـنـد هـنـگام عبورت          زنجیر تـسـبـیحی به دستان صبورت

ســــلام خـــدا و ســـلام پــیــمــبـــر            سـلام امـامـان بـه مـوسـی‌بـن‌جـعـفر

شـهـنـشــاه مـــلـک وســیــع الــهــی            کـه امـرش بـود حـکــم خــلاق داور

زنـدان تـیـره از نـفـسـش روشـنـا شده           صـد یـاکـریـم گـاه قـنـوتـش رهـا شـده

تا دیده کنج خلوت زندان، شکستـه بال           در سجـده آمـده همه جـانـش دعـا شده

ای هزاران موسیَت از طور آورده سلام           وی مسیحا برده بر حبل‌المـتـیـنت اعتصام

موسی جعفـر، امام العارفین، نورالهدی          روح قرآن،پشت دین،کهف التُّقی،خیرالانام

در سایه سار کوکب موسی بن جعفریم           ما شیـعـیـان مکتب موسی بن جعـفریم

فیضش به گوشه گوشۀ ایران رسیده است           یعنی گدای هر شب موسی بن جعفریم

مـن کـیـسـتـم ولـی خــداونــد اکــبــرم          آیــیـــنــــۀ تـــمــام نــمــای پـیـمــبــرم

آرام جــان فــاطـمـه و نــجـل حـیــدرم          باب‌الحـوائـج هـمـه مـوسـی‌ بن ‌جعفرم

امام هـفـتم مـا پـاره پـاره شد جـگـرش           نشسته گـرد یتـیمی به چـهـرۀ پـسـرش

بدن کبود، جگر پاره، ساقِ پا مجروح           مگر چه آمده زیر شکنجه ها به سرش

ای بـا خـبـر ز درد نـهـانت خـدای تـو          نَـبـود سـزای گـوشـۀ تـبـعـیـد جـای تو

زنـدان تـوست سیـنـۀ سـیـنای معـرفت          موسـایی و هـزار چو موسی گـدای تو

در دل حبسم و حبس است به دل فریادم          فرصتی نـیـست که از سیـنـه برآید دادم

سـال‌هـا می‌گـذرد رفـتـه‌ام از یـاد هــمـه          کـاش می‌کرد اجـل گوشـۀ زنـدان، یـادم

پخش سبک

در این مصائب شد * دل ملائک خون           امــام کــاظــم شـد* زنــدانـی هــارون

بــه یـاد ایـن آقــا * ارض و سما گرید           هم حیدر و زهرا * هم مصطفی گرید

پخش سبک

دیـده گـریـان موسی بن جعفـر           حق ثنا خوان موسی بن جعفر

ســر در خــانـۀ دل نــوشــتــه           جان به قربان موسی بن جعفر

پخش سبک

بــا دیـدۀ گــریــان و بـا قـلـب مـضـطـر          نـالـه دارم در غــم مــوسی بـن جـعــفـر

با غم و محنت از زندان بغداد          یوسـف فـاطـمه گردیده آزاد

پخش سبک

فرمانروای عالـمـیـن موسی بن جعفر          خورشید شهر کاظین موسی بن جعفر

به درد غـریبی*** تو هستی معـالج          نـوای دل مـن *** یا باب الحـوائـج

پخش سبک

ای حجت داور موسی بن جعفر؛ آه موسی بن جعفر

گل یاس پرپر  موسی بن جعفر؛ آه موسی بن جعفر

پخش سبک

هـمـه عـالـم ، شده درهم          بـه عـزای سـبـط خــاتـم

حـضـرت امــام کــاظــم          هـفـتـمـین صاحب پرچم

پخش سبک

ناله زنان اهل سما ، گریه کنان اهل زمین         جان داده موسای تو در، زندان هارون لعین

یا فاطمه یا فاطمه؛ یا فاطمه یا فاطمه؛ یا فاطمه یا فاطمه

پخش سبک

شده این دل بی قرارم ، ثناخوان موسی بن جعفر            چرا حال زارم نباشد ، پریشان موسی جعفر

همان که به زندان بغـداد، شده کشته از ظلم هــارون

زیر بار کینه پرپر شد ولی نفرین نکرد         در قفس ماند و کبوتر شد ولی نفرین نکرد

روزهای تیره هر یک شب‌تر از دیروز تار          در میان دخمه‌ای سر شد ولی نفرین نکرد