اشعار

در رحمت ز عرش تا وا شد            پـر پـروازمـان مـحـیّـا شـد

رخ یـوسف نـشانـمان دادند            دل مجـنـونـمـان زلیـخـا شد

بـاز یـاران عـیـد دیـدار جـمـال یـار شـد           بـاز فـصل رؤیـت مـهـر رخ دلـدار شـد

باز مُلک کبریا شد غرق در دریای نور           بـاز مـیلاد حـسین‌ بن ‌عـلـی تـکـرار شد

دل ما خورده گره بر ورق دفتر عشق            درس ها یاد گرفـتیم از این منبر عشق
کسب تکلیف نمودیم اگر از در عشق            عشقمان بوده بمانیم فقط محضر عشق

پُـر می‌کـنـیم از می‌ گـلـوی بـاده‌ها را            تا مـسـت بـاشـیـم انـتـهـای جـاده‌ها را
بعد از دو رکعت عشق بازی باز خواندند            در رکـعـت سـوم هـمـان دلـداده‌هـا را

ای به عـبّاد این جهـان استاد            ای مـلـقّـب بـه سـیّـد سـجــاد

ای نبی را تو بهترین فرزند            ای علی را تو برترین اولاد

پخش سبک   

به پا شده جـشـن، شـادی آل الله            مـوسـم مـیـلاد، آقــا رســول الله

سرور و شادی بر پا شد ** شمس دو عالم پیدا شد ** سیـد بطحـا رسید

پخش سبک   

سُرورِ ماهِ ربیع و، میلاد حضرتِ احمد           صـلـی الله عـلـیـکَ، سـیـدُنـا یـا مـحـمـد

مبارکه، نورِ ختمی مرتبت که جلوه گردیده به عالَم

پخش سبک   

فـرخـنده جـشنِ مـسلـمـین بـادا مبارک            مـیـلاد خـتـم الـمرسـلـین بـادا مـبارک

آمد به دنـیا، آن نـورِ سـرمـد            ذکـر دوعـالَـم، شد یا محـمـد

پخش سبک   

مـبـارک بـه تـمـامِ اهـلِ دیـن            مـیــلادِ رحـمـة لـلـعـالــمـیـن

خوش آمدی یا مصطفی الامجد            سیـدی یا حـبـیـبـی یـا احـمـد

پخش سبک   

مدیحه خوانیم با یک دلِ شاد            بـهـر مـیـلاد دو بـاب الـمـراد

این دو میـلاد با سعـادت تهـنیت باد

پخش سبک   

شـدم ثـنـاخـوانِ پـیـمبر اعـظـم           جـانم به قـربـانِ پیـمبـر اعـظم

رسـول خـدا، یا مـولا، فـدای تـو هـسـتم           منم سائل و، بر راهت، ببـین که نشـستم

پخش سبک   

جانم به فدای تو و لطف و کـرم تو            مـرغ دل ما پَـر بـزنـد تـا حـرم تـو

ای گنبد خضرای تو عرش دل عالم            مـهـر تو بـود زینـت آب و گـل آدم

پخش سبک   

مرغ دل، روی بام شادی میشینه            عاشقـا، دلاشون پَـر زده مـدیـنه

عـیدِ، آسمان و هم زمین مبارک            جشن، رحـمـة لّـلعـالمین مبارک

پخش سبک   

ماه ربیع الاول و مـیلاد خـتـم الانـبـیا           عیدی میده به عاشقا خدا با دست مرتضی

جلوۀ نـور داوری یا احمد           مهر سپهر سَروری یا احمد

پخش سبک   

هـمه ز جا برخیـزید          به پای او گل ریزید

سَـیّــدِ بــطـحــا آمــد          حـضـرت طاهـا آمد

پخش سبک   

ای ثـنـای تـو بـر لـب یـزدان            مـظهـرالله و خـسروِ خـوبـان

ماه ربـیع و مـاه سـرور است            ذکر ملائک کوثر و نور است

هر دختری که دختر زهرا نمی‌شود            هر بانویی که زینب کبری نمی‌شود

دار و ندار حضرت حـیدر، مجلّـله!            جز تو کسی که "زینت بابا" نمی‌شود

در واژه‌های شعر تو دیدم وقـار را            حُجب و حیـایِ فاطمی این تـبار را

با تـیغ خـطبه فاتح صفـین كوفـه‌ای            مولا سپرده دست شما ذوالفـقـار را

وقـتی برای عـشق انگـشـتر نـمانده            يعنی كه عـباس و علی اكـبر نمانده

حـالا تويی بانو نـبـردت فـرق دارد            اين بيشۀ خونين كه بی حيدر نمانده

سورۀ مستـور روی نیزه‌ها می‌بینمت            آیۀ و الطور روی نیـزه‌ها می‌بیـنـمت

منبر و رَحلت چه شد؟ ای زادۀ ختم رسل            قاری مشهور! روی نیزه‌ها می‌بینمت