اشعار

مــن اولــیــن شــهــیـــدۀ راه ولایــتــم            این است خـطّ مـشـی جهـاد و هـدایـتـم

مـن راوی مـصـائب غـم‌هـای حـیـدرم            بنـوشته روی تـربـت مـخـفـی روایـتـم

دامـن پُـر از ستـاره بـه خـون جگر کنم           مرگم به ازشبی است که بی‌تو سحر کنم

ای جـوشن هـمـیـشــۀ حیــدر! چـرا نشد           من پشت در برای تو خود را سپر کنم؟

تا قلب مـن نگـشتـه از غصّه پاره مادر           خیز و نوازشــم کـن با یک اشاره مادر

تــو آفتــاب مغــرب، مــن ماهـپــارۀ تو           بنگر چگونه ریــزد چشمم ستاره، مادر

خـورشیـدوار سـر کشد از دل شـراره‌ام           ای آسـمـان بـســوز بـه مـاه و سـتـاره‌ام

من چـاره‌ سـاز خـلـقـم و با داغ فــاطمه           افتــاده‌ام ز پــا و ز کـف رفـتـه چـاره‌ام

زیـنب! مبـاد شکـوه ز بـی‌مـادری کـنی           آمــاده بـاش تـا کــه پـدر پـروری کـنـی

با مرگ من چو روز علی تیره می‌شود           بایـد بر او بسـوزی و روشنگـری کـنی

اگـر دشـمـن کـنـد نـقــش زمـیــنـم            رسـد ظلم از یـسـار و از یـمـیـنـم

به قـرآن تـا نـفـس دارم به سـیـنـه            طـرفــدار امــیــرالــمــؤمــنـیــنــم

دردا که پـیـر گـشـتم، در مـوسم جـوانی           این مـوسم جـوانـی، این قـامت کـمـانی!

گردون به خون نشیـند، چشم کسی نبیند           ابــر سـیـاه سیـلـی، بر حُـسـن آسـمـانـی

حـلـقـه انـگـشتـر دین را نگین افتاده بود          آیۀ تـطـهـیـر بر روی زمیـن افـتـاده بود

از درِ بیت الولا می رفت آتش بر فـلک          پشت آن در هستی هست آفرین افتاده بود

 پخش سبک

ما زائـر حــرم زهـرایـیـم            مـستـحـقّ کـرم زهـرایـیـم

ذکر عــالــم ها یـا زهــرا            بـضـعـۀ طاهــا یـا زهــرا

 پخش سبک

عـلـمـدار مـن، یــار مـن، یــاور مـن            تـــولای تــو دیــن مــن بــــاور مــن

گــل یـاس من، جـان من، دلـبـر مـن            مکن تـرکـم ای یار و هـمـسنگر من

 پخش سبک

فاطمیه* طلوع مهر درد و غمها* بهار اشک سینه زنها* به یاد غصه های مولا

فاطمیه*حدیث روضه های زهرا* به گوش دل صدای زهرا* مُحرّم عزای زهرا

 پخش سبک  

درود هــمــه اهــل بــیــت و            نــبــی مُــکــرّم بــه زهـــرا

مـن الآن الـی روز مـحـشـر            ســلام دو عــالـم بـه زهــرا

 پخش سبک                             آتش زدن در و دیوار

خون گریه کن ای دل برای زهرا            بـشـنــو ز پشت در نــوای زهــرا

واویلا واویلا آه و واویلا

 پخش سبک                              اذان گوئی بِلال حبشی

هستم عـلـی جـانـم دلـتـنـگ بـابـا            بــگــو اذان گــویــد مـــؤذّنِ مــا

واویلا واویلا آه و واویلا

 پخش سبک   

کـنار پـیـکرت زهـرا ببین لبـریـز آهم            ز بعـد تو بـرای درد دل دنـبـال چـاهم

مـنـو داغ فـراقـت، مـنـو درد جــدایـی            مـرا با رفتن خود، غـریـبـم می نـمایی

جگرم خون و دلم سر به گریبان علی است           صبح هم در نظرم شام غریبان علی است

گرچـه بــا چـاه کنـد درد دل خــود ابراز           چاه هـم بی‌خبر از غصۀ پنهان علی است

سـلام فـاطـمـیـه، ســلام مــاه مــاتــم            سلام اشک و گریه، سلام ناله و غـم

سـلام ای سیـاهـی، سـلام ای کـتـیـبـه            سلام بزم روضه، سلام نـوحـه و دم

با گریه مأنوسم نه یک ماه و دو ماهی            شـد گــریــه ام بـاب فـیـوضـات الـهـی

هر روز و شب کارم سلامِ برحسین است            با این امـیـدی که کنی سـویـم نـگـاهـی

بـیـدار نشد این دل غـفـلـت زده تا چند            هشدار بر این دیدۀ حسرت زده تا چند

از نفسِ خطاکـار و ز ابـلـیسِ جـفـاکار            تبریک بر این قلب مصیبت زده تا چند

مدیـنه! کـاروانی سوی تو با شیـون آوردم          ره آوردم بود اشکی که دامن دامن آوردم

مدینه! در به رویم وا مکن چون یک جهان ماتم          نیاورد ارمغان با خود کسی، تنها من آوردم