اشعار

ذکر خیر تو به هر جا شد و یادت کردیم            دست بر سینه به تو عرض ارادت کردیم

پادشاهی جهان حاجت ما نیست حسین            به غـلامی در خـانه‌ات عـادت کـردیم

در مسیـر خانۀ لـیلا ز جـان باید گذشت           تا وصال یار از صد امتحان باید گذشت

بابی انت و اُمّی چونکه گفـتی بر حسین           دیگر از فرزند و مال و خانمان باید گذشت

قبل از شروع خـلـقت تابـیـده آفـتـابش            لب تشنه‌ای که عمریست دلها شده کبابش

گـفـتـیـم الـسـلام و فـوراً عـلـیـکم آمـد            جانم به این سلام و جانم به این جوابش

مِی خواره‌ایم و با مدد از ذکرِ یا حُسین            هستـیم مَستْ، تا اَبـد از ذکرِ یا حُـسین

رحمت به شیر مادر هر کس که مثل ما            دائم به فیض می‌رسد از ذکرِ یا حُسین

ای که نامت تا قیامت حُسنِ بی‌حد، یاحسین           سرنوشتم را خدا با تو رقم زد، یا حسین

شاهکارِ خلقتی، عشق تو شد سنگ محک           شد جدا با حُبّ و بغضت، خوب از بد، یاحسین

شکر خـدا که باز نگـاهـت مرا گرفت            آلـوده‌ای ز لـطف تو بوی خـدا گرفت

شکر خـدا لـباس عـزا بر تـنم نـشست            این پُر گـناه، پیکـر ما هم جـلا گرفت

دوباره پُـر شده قلب من از هوای شما            گرفت دست مرا اشک روضه‌های شما

دوباره بی‌سر و سامان روضه‌ها هستم            چـراغ راه شـبـم پـرچـم عـزای شـمـا

سوگـند بر نسـیم دل انگـیز مـاتمت            ما زنـده مانـده‌ایم به شوق مُحـرّمت

چون رود خسته‌ای که به دریا رسیده است            آرام می‌شـویـم فـقـط پـای پـرچـمت

رحمت بر آنکه با تو من را آشنا کرد            اسـم‌ تو را بُـردم مـرا زهـرا دعا کرد

هرکس به یک‌ نوعی به درد روضه‌ات خورد            کـشـتی تو بر آب افـتـاد و‌ چـه‌ها کـرد

و الـشّـمـر جـالـسٌ نـفـس انـبـیا گرفت            خورشید تیره گشت و دوباره هوا گرفت

دارد تمام عـرش خدا می‌خـورد زمین            و الشمر جالسٌ همه عـالم عـزا گرفت

اسب شاه آمد و احوال به هم ریخته‌اش            ریخت بر هم حرم از یال به هم ریخته‌اش

صیحه زد زینب از اقبال به هم ریخته‌اش            کربلا مانده و گودال به هم ریخته‌اش

پخش سبک                                      طلیعۀ محرم

دل زارم، هـوایــی شـده، واسـه کــربــلا، عـزیـز خــدا، یـابـن زهــرا

زده شـعـلـه، بـه دل آتـش، غــم نـیــنــوا، شـه سـر جـدا، یـابـن زهــرا

پخش سبک                                               طلیعۀ محرم

از کـودکـی سـیـنـه مـی‌زنــم            وقـف حـسین شد سـر و تـنم

تـا کـه نـفـس تـوی سـیـنـمـه            من از حـسـیـن دل نـمی‌کـنـم

پخش سبک                                         طلیعه ماه محرم

سلام ای عـزیـز دو عـالـم            سـلام ای شـهـیــد مُــحــرّم

شده دیـن حـق از تو زنـده            بـود اسـم تـو اســم اعــظـم

پخش سبک                    خروج قافلۀ کربلا از مکه

از حـریـم کـعـبه عـشق آید آوای جدایی            کـاروان آل طـه مـی‌شــود کـربــبـلایـی

جان و جانانه حسین است            صاحبِ خانه حسین است

نگاه عـلـقـمه خـندیـد و در سجـود افـتاد           همین که سایۀ سروش به روی رود افتاد

قـدم به آب که زد موج موج طوفان شد           عـروس آب بـه پـای مــهِ وجـود افــتـاد

در کـنـار شریـعـه غـوغـا شـد            سر یک تن بـبـیـن که بلوا شد

قمری بود و شد خسوف از خون            چـقَـدَر این خـسـوف زیـبـا شد

بیرون نکش از جای خودش تیغ دو دم را            عـباس فـقـط باش و نگـهـدار عـلـم را

ای پشت و پناه هـمه برگرد به خـیـمه            برگرد و نکن خون به جگر اهل حرم را

گریـه كردم، مُـطَـهّـرم كـردند            پـاكْ مـانـنـد ســاغــرم كـردنـد

اســم تـو آمــد و دلــم پَـــر زد            بـه گـمـانــم كــبـوتـرم كـردنـد

عـلمدار و یل و سقا ابوالفضل            سـلام الله عـلیک یا ابوالفـضل

شدی نائل عزیز من از امروز            تو به فرزندی زهرا ابوالفضل