اشعار

مـژدۀ مـیـلاد تو، نـفـحـۀ باد صباست            رایـحـۀ یــاد تـو بـا دل مـا آشـنـاسـت

آمـدى و باب هر حـاجـت دلـهـا شدى            باب حوائج تویى، نام تو ذکر خداست

چون گل گلزار صادق پرده از رخ برگرفت           عالم از نـور جمالش جـلوۀ دیگر گرفت

آفـتـاب صبح صـادق آنکه از صبح ازل           روشنى خورشید از آن ماه بلند اختر گرفت

بـزم مـا را بـاز آمـد؛ عـالـم آرایـى دگـر          کز قـدومـش بزم ما گردیده سینایى دگر

قرنها بگذشته از موسى و شرح رود نیل          آمـده ایـنـک به فـتـح نـیـل موسایى دگر

چو اشک دیدۀ عشاق حق، دلها مصفا شد          قلوب شیعیان از روشنى چون طور سینا شد

اگر بینى فضاى آفرینش گشته عطر آگین          گـل روى امام مـوسى کـاظـم شکـوفا شد

بزم ما را نبود زیب و فری بهتر از این           نیست ما بی خبران را خبری بهتر از این
بهـر پـرواز به کـاشـانـه قاف مـلـکـوت           حق نداده است مرا بال و پری بهتر از این

خوش آن نسیم که مى آید از کنار بقیع            خوشا هواى روان بخش و مُشکبار بقیع

فرشتگان ز زمین مى برند سوى بهشت            بـراى غـالـیـۀ حـوریـان غـبـار بـقـیـع

بسته است همۀ پنجره ها رو به نگاهم            چندی ست که گم گـشتۀ در نیمۀ راهم

حس می کنم آئینۀ من تیره و تار است            بر روی مفاتیح دلم گرد و غـبار است

سوی مجـنون برسانید که لیـلایی هست            ما شنیدیم در این شهـر که آقـایی هست

دور این خانه شلوغ است اگر جایی هست            درمندیم و دلی خوش که مداوایی هست

سـجـاده ایــم پـهــن بــرای دعــا شــدیــم          نـائـل به هـمـنـشـیـن شـدن اولیـاء شـدیم

تـاثـیـر کـرد خصلت خوبان به روی ما          از یُـمـن سـجـده های شـمـا بـا خـدا شدیم

پـنـجـم مـاه ناب شـعـبـان است           شور و شادی به سینه مهمان است

آسمان غرق نـور ایـمـان است           فُلک ومُلک ومَلک غزلخوان است

بـیـایـیـد عـشـق را عـبـادت كنیم            به سـجـاده عـرض ارادت كـنـیم

در این خشك سال صداقت شبی            دو ركعـت محـبـت تـلاوت كنیم

 پخش سبک

آمـده نـور دل خـون خـدا، سـیّد السّاجدین          روشنی بخشِ دل و جان حسین، زین العابدین

آمده نور ارض و سـما          چارمین رکن دین خدا

 پخش سبک

آمد یـوسف پـیـغـمـبـر، آمـد روح دعـا            نور افشان شده در عالم، ماه خون خدا

آمـد آیـۀ شـیــدایـی؛ یـاس گـلـشـن زهــرایـی؛ مـعــنـایـی ز دل آرایـی

 پخش سبک ۱              پخش سبک ۲                  ( به سبک خانۀ زهرا و علی )

شاده دلِ ارض و سما؛ گوهر نایاب آمده           روح مناجات و دعا؛ دلـبـر ارباب آمده

حُسنِ خدایی مثل اون؛ چشم دو عالم ندیده           از کرمش بر عاشقا؛ خون خدا عیدی میده

پخش سبک                         ( به سبک: ماه رسول خدا؛ شد پر نور و ضیا)

نور دو عین آمده؛ گـل حسین آمده            دلِ همه شاد؛ آمده حـضرت سجّـاد

چهارم ولـی آمده؛ سبـط علی آمـده            دلِ همه شاد؛ آمده حـضرت سجّـاد

ای شمس ولایت! قـمـرت باد مبـارک            ای بهـر کـرامت! گهـرت باد مبـارک

ای پنجم شعـبـان! سحـرت باد مبارک            ای مـادر ایـران! پـسرت بـاد مبـارک

ای اهل دعـا! روح دعـا بـاد مـبـارک           در دیــده تـجـلای خــدا بــاد مـبـارک
این عـیـد مـبارک، به شما باد مبـارک           لـبــخــنـد امــام شــهــدا بــاد مـبـارک

امشب خـدا بر یوسف زهـرا پسر داد            امشب خـدا شمس ولایت را قـمر داد

قرص قـمر نه بلکه خورشیدی دگر داد            از ماه و از خورشید گردون خوب تر داد

 پخش سبک  

بـر سـپـهـر دین آمـده مـهــتـاب            زادۀ حـــیـــدر، یـــاور اربــاب

ماه بی مثـل و قـرین ابـوفـاضل            لالــۀ امّ بــنــیـن ابـــوفـــاضــل

پخش سبک                            ( به سبک: ماه رسول خدا؛ شد پر نور و ضیا)

آمــده کـوکـب دیـن؛ لالۀ امّ بـنـیـن            نسترن و یاس؛ آقام حضرت عباس

ساقی جام یـقـیـن؛ یاور حبـل متین            نسترن و یاس؛ آقام حضرت عباس