اشعار

اشک از آیـنـه پـرسیـد، غـم پـنـهـان را          قـصـۀ تـلـخ غـزل- مـرثــیــۀ بــاران را
اشک از آینه پرسید، که غربت از چیست؟          از چه دریـا نـکـنـد فـاش غـم تـوفان را

پــنـجــمـیـن حـجّـت خــدا بـاقــر            مــظـهــر ذات کــبــریــا بــاقــر

قــرّة الـعــیـن حـضـرت ســجـاد            چـون پـدر صاحـب لــوا بــاقــر

قـوام هـسـتـى محـیـط امـكـان           بـلـوغ خـلـقـت شـكـوه ایــمـان

فـروغ تـوحـیـد دلـیـل سـرمـد           بـیـان وحـدت لـسـان بـرهــان

 پخش سبک                           (به سبک السلام ای خاتم پیغممبران(

عاشقان میلاد مولا حجت بن العسکری شد          نـور یزدانی او بر قـلب عـالـم منجلی شد

به لب های همه، بود این زمزمه          خوش آمد نوگل، علی و فاطمه

پخش سبک                            (به سبك دل شیعه غرق شعف)

شـب شـــادیِّ جــهـــانِ           ولادت صاحـب زمـانِ

یه پـای دلـم ســامـرا و           یه پـای دلـم جـمـکـرانِ

پخش سبک  

گرفتم اِحیا، نیمه شبِ نیمۀ شعبانِ خدایا          صدام و بشنو، به حقّ مهدی پسر حضرت زهرا

حالم خرابِ، غرق گناهم و دلم پر اضطرابِ          من و ببخش که، شب تولّـد گـل ابوترابِ

پخش سبک  

ببین از عشق تو دل چه جور زده به سرش          بیا و مشتـری شو باز این دل و بخـرش

دلــی كـه آواره شــد آرام قـــرار نــداره          دست دلم رو بگیر هرجا میخوای ببرش

 پخش سبک  

آمـده حــقــیــقـت ایــمــان           آمــده آیـــنــۀ ســبــحـــان

بــه یُـمـنِ قــدوم پــاک او           میخـوانم این آیه از قـرآن

 پخش سبک  

مادح روی تو شد، لاله و باغ و چـمن            حجّـت ثـانی عـشر، سیّدی یابن الحسن

سیّدی یا اباصالح (۳) عزیز زهرا مولا؛ عزیز زهرا مولا؛ عزیز زهرا

ای طلـوع صبـحـدم نـور دگـر آورده‌ای           آفـتابی بهـتر از شمس و قـمـر آورده‌ای

شاهدی از جان و دل محبوبتر آورده‌ای           یـا کـه وجـه الله بر اهـل نـظـر آورده‌ای

ای زمین سـامـره طـور تجـلّا خوانمت            یا بهشت حضرت باری تعالا خـوانمت

سرزمین مکّه یا گـلـزار بطحا خوانمت            جبهۀ هفت آسمان یا عرش اعلا خوانمت

بـاز از مَــهــد امـامـت خــبـری مـی‌آیـد          خــبــرِ تــازه‌تــر از تــازه‌تــری مـی‌آیـد

همه گویند بهـم بخت جهان وا شده است          ایـن خــبــر بـا سـنـد مـعـتـبـری مـی‌آیـد

ای آخـریـن امـیـد رسـالـت خوش آمدی           خـورشیـد آسـمـان عـدالت! خوش آمدی

سر تا به پات قدر وجلالت! خوش آمدی           بـنـیـان‌کن اسـاس ضلالت! خوش آمدی

ابـر کـرم که نـم‌نـم بــاران درست کـرد           از این کویر خشک، گلستان درست کرد

دل را تــجــلـّـیـات خـــداونــدی سـحــر           خـانـه‌خـراب زلف پریشان درست کرد

باده ز دست ساقی امشب چشیدنی است!           نـاز نـگـارزادۀ امـشب خـریـدنـی اسـت!

امشب جمال یوسف زهرا چه دیدنی است!           از عاشقان وصف جمالش شنیدنی است:

به فلک می‌رسد از خاک زمین بوی بهشت          گشته عـالـم همه جا گلشن مینوی بهشت

پـیـش یـارم که بود روشنی روی بهشت          عـرق شـرم چکد از رخ دلجـوی بهشت

بـال مـا را به آسـمـان ببـريد            تـا افـقـهـای بـيـكـران بـبـريد

از هـمين فـاصله دخـيـل مرا            به حـرمـهـای مهـربان ببريد

همين كه شامّه ام مستِ بوی نرگس شد           وصال، روزی اين بـيـنـوای مُـفـلس شد

حضور حضرت معشوق در دلم حس شد           "ستاره ای بدرخـشيد و مـاه مجلس شد"

سامرا امشب ز شب های دگر زیباتری          در جلال و در شرف امّ القرای دیگری

سر به سر لبریز از عطر گل پیغمبری          جـنّـة الـفـردوس یا بـاغ محـمّـد پروری

امشب دوباره مست شدم در هوای تو            امشب دوبـاره شعـر سـرودم برای تو

مجنونم و جنون من از حد گذشته است            من حاضرم که سر بدهم در هوای تو