بصیرت مداحی

قال علىُّ علیه‌السلام: ان الله ... اخْتَارَ لَنَا شِيعَةً يَنْصُرُونَنَا وَ يَفْرَحُونَ‏ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا

حضرت على علیه‌السلام فرمود:  خداوند براى ما، شيعيان و پيروانى برگزيده است كه ما را يارى مى كنند، با خوشحالى ما خوشحال مى شوند و در اندوه و غم ما، محزون مى گردند.

قال الرّضا علیه‌السلام: يَا دِعْبِلُ ارْثِ الْحُسَيْنَ فَأَنْتَ‏ نَاصِرُنَا وَ مَادِحُنَا مَا دُمْتَ‏ حَيّاً فَلَا تُقَصِّرْ عَنْ نَصْرِنَا مَا اسْتَطَعْتَ

امام رضا علیه‌السلام فرمود: اى دعبل ! براى حسين بن على علیه‌السلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى، ياور و ستايشگر مايى، پى تا مى توانى، از يارى ما كوتاهى مكن. 

قالَ الرّضا علیه‌السلام: يَا دِعْبِلُ أُحِبُ‏ أَنْ‏ تُنْشِدَنِي‏ شِعْراً فَإِنَ‏ هَذِهِ‏ الْأَيَّامَ أَيَّامَ حُزْنٍ كَانَتْ عَلَيْنَا أَهْلَ الْبَيْت‏

امام رضا علیه‌السلام به دعبل (شاعر اهل بيت ) فرمود: اى دعبل! دوست دارم كه برايم شعرى بسرايى و بخوانى، چرا كه اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است كه بر ما خاندان رفته است .

قال الصّادق علیه‌السلام: الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي‏ جَعَلَ‏ فِي‏ النَّاسِ‏ مَنْ يَفِدُ إِلَيْنَا وَ يَمْدَحُنَا وَ يَرْثِي لَنَا

امام صادق علیه‌السلام فرمود: خدا را سپاس كه در ميان مردم، كسانى را قرار داد كه به سوى ما مى آيند و بر ما وارد مى شوند و ما را مدح و مرثيه مى گويند.

قال الصّادق علیه‌السلام: مَنْ‏ قَالَ‏ فِينَا بَيْتَ‏ شِعْرٍ بَنَى‏ اللَّهُ‏ لَهُ‏ بَيْتاً فِي‏ الْجَنَّةِ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود:  هركس در راه ما و براى ما يك بيت شعر بسرايد، خداوند براى او خانه اى در بهشت، بنا مى كند.

قال الصّادق علیه‌السلام: مَا مِنْ‏ أَحَدٍ قَالَ‏ فِي‏ الْحُسَيْنِ‏ علیه‌السلام شِعْراً فَبَكَى وَ أَبْكَى بِهِ إِلَّا أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ غَفَرَ لَه‏

امام صادق علیه‌السلام به جعفربن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين علیه‌السلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب مى كند و او را مى آمرزد.

قال الرّضا علیه‌السلام: مَنْ كَانَ يَوْمُ عَاشُورَاءَ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِهِ جَعَلَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ يَوْمَ فَرَحِهِ وَ سُرُورِه‏

امام رضا علیه‌السلام فرمود: هر كس كه عاشورا، روز مصيبت و اندوه و گريه اش باشد، خداوند روز قيامت را براى او روز شادى و سرور قرار مى دهد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ ثَوَابٌ‏ إِلَّا الدَّمْعَةَ فِينَا.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمى كند و مزد بى اندازه دارد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ‏ دَمَعَتْ‏ عَيْنُهُ‏ فِينَا دَمْعَةً لِدَمٍ‏ سُفِكَ‏ لَنَا أَوْ حَقٍّ لَنَا نُقِصْنَاهُ أَوْ عِرْضٍ انْتُهِكَ لَنَا أَوْ لِأَحَدٍ مِنْ شِيعَتِنَا بَوَّأَهُ اللَّهُ تَعَالَى بِهَا فِي الْجَنَّةِ حُقُباً.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر كس كه چشمش در راه ما گريان شود، بخاطر خونى كه از ما ريخته شده است، يا حقى كه از ما گرفته اند، يا آبرويى كه از ما يا يكى از شيعيان ما برده و هتك حرمت كرده اند، خداى متعال به همين سبب، او را در بهشت جاودان، براى ابد جاى مى دهد.

قال الصّادق علیه‌السلام: وَ ارْحَمْ‏ تِلْكَ‏ الْأَعْيُنَ‏ الَّتِي‏ جَرَتْ‏ دُمُوعُهَا رَحْمَةً لَنَا وَ ارْحَمْ تِلْكَ الْقُلُوبَ الَّتِي جَزِعَتْ وَ احْتَرَقَتْ لَنَا وَ ارْحَمِ الصَّرْخَةَ الَّتِي كَانَتْ لَنَا

امام صادق علیه‌السلام بر سجّاده خود نشسته و بر زائران و سوگواران اهل بيت، چنين دعا مى كرد و مى فرمود: خدايا ... آن ديدگان را كه اشك هايش در راه ترحّم و عاطفه بر ما جارى شده و دل هايى را كه بخاطر ما نالان گشته و سوخته و آن فريادها و ناله هايى را كه در راه ما بوده است، مورد رحمت قرار بده .

قال الصّادق علیه‌السلام: ... رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَكَ- أَمَا إِنَّكَ‏ مِنَ‏ الَّذِينَ‏ يُعَدُّونَ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا وَ يَخَافُونَ لِخَوْفِنَا وَ يَأْمَنُونَ إِذَا أَمِنَّا أَمَا إِنَّكَ سَتَرَى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبَائِي لَك‏

امام صادق علیه‌السلام به مسمع كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود: خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار مى آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد مى شوند و با اندوه ما غمگين مى گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.

قال الصّادق علیه‌السلام «تَجْلِسُونَ وَ تُحَدِّثُونَ؟» قَالَ: نَعَمْ، جُعِلْتُ فِدَاكَ. قَالَ: إِنَ‏ تِلْكَ‏ الْمَجَالِسَ‏ أُحِبُّهَا، فَأَحْيُوا أَمْرَنَا يَا فُضَيْلُ، فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ أَحْيَا أَمْرَنَا.

امام صادق علیه‌السلام از فُضيل پرسيد: آيا (دور هم ) مى نشينيد و حديث و سخن مى گوييد؟ گفت: آرى فرمود: اينگونه مجالس را دوست دارم، پس امرِ (امامت ) ما را زنده بداريد. خداى رحمت كند كسى را كه امر و راه ما را احيا كند.

قال الصّادق علیه‌السلام: تَزَاوَرُوا وَ تَلَاقَوْا وَ تَذَاكَرُوا أَمْرَنَا وَ أَحْيُوهُ.

امام صادق علیه‌السلام فرمود: به زيارت و ديدار يكديگر برويد، با هم به سخن و مذاكره بنشينيد و امر ما را (:كنايه از حكومت و رهبرى ) زنده كنيد.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: مَنْ‏ ذُكِرْنَا عِنْدَهُ‏ فَفَاضَتْ‏ عَيْنَاهُ‏ حَرَّمَ اللَّهُ وَجْهَهُ عَلَى النَّارِ.

 امام صادق علیه‌السلام فرمود: نزد هر كس كه از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشك گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى كند.

قال الصادق علیه‌السلام: بَكَى عَلَى أَبِيهِ الْحُسَيْنِ علیه‌السلام عِشْرِينَ‏ سَنَةً وَ مَا وُضِعَ‏ بَيْنَ‏ يَدَيْهِ طَعَامٌ إِلَّا بَكَى

امام صادقعلیه‌السلام فرمود: امام زین العابدین علیه‌السلام بیست ساله (به یاد عاشورا) گریست و هرگز طعامی پیش روی او نمی گذاشتند مگر اینکه گریه می کرد.