بصیرت مداحی

قَالَ البَاقر علیه‌السلام: ما ضَرَّ مَنْ ماتَ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَنْ لا یَمُوتَ فی وَسَطِ فُسْطاطِ الْمَهْدِیِّ(علیه‌السلام) وَ عَسْكَرِهِ

امام باقر علیه‌السلام فرمودند: کسی که در حال انتظار بمیرد، ضرر نکرده است و همانند کسی است که در وسط خیمه مهدی(علیه‌السلام) و سپاهیانش جان داده است

هر منتظری که دل به ایمان داده‌ست            جان بر سر عشق ما به جانان داده‌ست
انـگـار کـه هـم‌رکـاب مـهــدی بــوده            در لشکر و خـیمه‌گاه او جان داده‌ست

قَالَ البَاقر علیه‌السلام: إِنَّمَا شِيعَتُنَا مَنْ أَطَاعَ اللهَ

امام باقر علیه‌السلام فرمودند: به راستی شیعۀ ما کسی است که خدا را اطاعت کند.

قـلبی که در آن، نور خدا خواهد بود            در راه یـقـین، قـبـلـه‌نـما خـواهـد بود
آن‌کـس که اطـاعـت از خـداونـد کـند            او شـیـعۀ راسـتـیـن مـا خـواهـد بـود

قال العسکری علیه‌السلام: أَوْرَعُ النَّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ؛ امام حسن عسکری علیه‌السلام: پارساترین مردم کسی است که در کار شبهه‌ناک، توقف کند.

در عرصۀ زندگانیِ رنگ به رنگ            کآمـیـخـتـۀ هم شـده آئـیـنـه و سـنگ
فـرمود که: پـارسـاتـرین‌ها هـستـنـد            آنان که به کار شبـهـه دارند درنگ

قال العسکری علیه‌السلام: خَصْلَتَانِ لَيْسَ فَوْقَهُمَا شَيْ‏ءٌ: اَلْإِيمَانُ بِاللهِ وَ نَفْعُ الْإِخْوَانِ؛ امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمودند: دو صفت است که بالاتر از آن‌ها چیزی نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به برادران دینی. 

«ایمان به خدا» لذت ناچیزی نیست            با نور خدا، غروب و پاییزی نیست
دائم «به برادران خود سود رسان»            بالاتر از این دو ویژگی چیزی نیست

قال العسکری علیه‌السلام: إِنَّ الْوُصُولَ إِلَى اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ سَفَرٌ لَا يُدْرَكُ إِلا بِامْتِطَاءِ اللَّيْلِ؛ امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمودند: رسیدن به خداوند متعال، سیر و سفری است که جز با شب زنده‌داری حاصل نگردد. 

بـی‌نـور عـبـادت، دل مـا دل نـشـود            بـاران امـیـد و شـوق، نـازل نـشـود
همواره رسیدن به خدا یک سفر است            آن جز به شبِ سجود، حاصل نشود

قَالَ البَاقِر علیه‌السلام: رَجَبٌ شَهْرٌ عَظِيمٌ يُضَاعِفُ اللَّهُ فِيهِ الْحَسَنَاتِ وَ يَمْحُو فِيهِ السَّيِّئَاتِ مَنْ صَامَ يَوْماً مِنْ رَجَبٍ تَبَاعَدَتْ‏ عَنْهُ‏ النَّارُ مَسِيرَةَ مِائَةِ سَنَةٍ وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ وَجَبَتْ لَهُ الْجَن

امام كاظم علیه‌السلام فرمود: رجب ماه بزرگى است كه خداوند در آن ماه پاداش‏ها را دو چندان كند و گناهان را پاك سازد. هر كه یک روز از ماه رجب را روزه بدارد، دوزخ به اندازه مسافت صد سال از او دورى گزيند و هر كه سه روز از ماه رجب را روزه بدارد بهشت بر او واجب آيد.

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْبَاقِرِ علیه‌السلام: مَنْ‏ صَامَ‏ مِنْ‏ رَجَبٍ‏ يَوْماً وَاحِداً مِنْ‏ أَوَّلِهِ‏ أَوْ وَسَطِهِ‏ أَوْ آخِرِهِ‏ أَوْجَبَ اللَّهُ لَهُ الْجَنَّةَ وَ جَعَلَهُ مَعَنَا فِي دَرَجَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ مَنْ صَامَ يَوْمَيْنِ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ قِيلَ لَهُ قَدْ غُفِرَ لَكَ مَا مَضَى وَ مَا بَقِيَ فَاشْفَعْ لِمَنْ شِئْتَ مِنْ مُذْنِبِي إِخْوَانِكَ وَ أَهْلِ مَعْرِفَتِكَ وَ مَنْ صَامَ سَبْعَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ أُغْلِقَت‏ عَنْهُ أَبْوَابُ النِّيرَانِ السَّبْعَةُ وَ مَنْ صَامَ ثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ فُتِحَتْ لَهُ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ الثَّمَانِيَةُ فَيَدْخُلُهَا مِنْ أَيِّهَا شَاء

امام محمد باقر علیه‌السلام فرمود: هر كه يك روز از ماه رجب را روزه دارد از اول يا وسط يا آخر ماه خدا بهشت را بر او واجب كند و روز قيامت با ما هم درجه ‏اش سازد و هر كه دو روز از رجب را روزه دارد به او گويند كردار از سر گير كه خدا آنچه گذشت از برايت آمرزيد و هر كه سه روز از رجب روزه گيرد باو گويند گذشته و آينده ‏ات آمرزيده شد، براى هر كه از برادران گنهكارت خواهى شفاعت كن و براى آشنايانت و هر كه هفت روز از رجب را روزه دارد هفت در دوزخ بر او بسته گردد و هر كه هشت روز از رجب را روزه دارد هشت در بهشت به رويش باز شود تا از هر كدام خواهد در آيد .

قَالَ الصّادِق علیه‌السلام: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ مِنْ بُطْنَانِ‏ الْعَرْشِ‏ أَيْنَ‏ الرَّجَبِيُّونَ‏ فَيَقُومُ أُنَاسٌ يُضِي‏ءُ وُجُوهُهُمْ لِأَهْلِ الْجَمْعِ عَلَى رُءُوسِهِمْ تِيجَانُ الْمُلْكِ مُكَلَّلَةً بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ مَعَ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَمِينِهِ وَ أَلْفُ مَلَكٍ عَنْ يَسَارِهِ يَقُولُونَ هَنِيئاً لَكَ كَرَامَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ يَا عَبْدَ اللَّهِ فَيَأْتِي النِّدَاءُ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ عِبَادِي وَ إِمَائِي وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَأُكْرِمَنَّ مَثْوَاكُمْ وَ لَأُجْزِلَنَّ عَطَاكُمْ [عَطَايَاكُمْ‏] وَ لَأُوتِيَنَّكُمْ‏ مِنَ الْجَنَّةِ غُرَفاً تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ‏ إِنَّكُمْ تَطَوَّعْتُمْ بِالصَّوْمِ لِي فِي شَهْرٍ عَظَّمْتُ حُرْمَتَهُ وَ أَوْجَبْتُ حَقَّهُ مَلَائِكَتِي أَدْخِلُوا عِبَادِي وَ إِمَائِي الْجَنَّةَ ثُمَّ قَالَ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ ع هَذَا لِمَنْ صَامَ مِنْ رَجَبٍ شَيْئاً وَ لَوْ يَوْماً وَاحِداً فِي [مِنْ‏] أَوَّلِهِ أَوْ وَسَطِهِ أَوْ آخِرِهِ.

حضرت امام صادق علیه‌السلام فرموده است، روز رستاخيز سروشى از درون عرش ندا مى‏ دهد كجايند اهل ماه رجب؟ گروهى برمى‏ خيزند كه چهره‏ هاشان براى مردم محشر مى‏ درخشد، بر سرشان تاج پادشاهى آكنده از مرواريد و ياقوت است. همراه هر يك از ايشان هزار فرشته از سوى راست و هزار فرشته از سوى چپ ايستاده ‏اند و به او مى‏ گويند اى بنده خدا! كرامت خداى بر تو گوارا باد! از عرش هم ندا مى ‏آيد كه اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم جايگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزيل قرار مى‏ دهم و غرفه ‏هايى از بهشت به شما ارزانى مى‏ دارم كه از زير آن جوى‏ ها جارى است و جاودانه در آن خواهيد بود و پاداش عمل‏ كنندگان چه نيكوست، شما براى من در ماهى، روزه مستحبى گرفتيد كه حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب كرده‏ ام. اى فرشتگان من! اى بندگان و كنيزكان مرا به بهشت درآوريد. امام صادق علیه‌السلام اضافه فرموده است كه اين پاداش كسى است كه چيزى از ماه رجب را روزه بگيرد، هر چند يك روز از دهه اول يا دوم يا آخر آن باشد.َ

قَالَ‏ رَسُولُ‌اللَّه‏ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: مَا مِنْ‏ أَيَّامٍ‏ أَزْكَى‏ عِنْدَ اللَّهِ‏ تَعَالَى‏ وَ لَا أَعْظَمَ‏ أَجْراً مِنْ‏ خَيْرٍ فِي‏ عَشْرِ الْأَضْحَى

پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: هیچ ایامی پاکیزه‌تر و بزرگ‎تر از نظر اجر و پاداش در مورد اعمال، از دهه اضحی ( دهه اول ذیحجه) نیست.

قال الرضا علیه‌السلام: كَانَ‏ أَبِي‏ إِذَا دَخَلَ‏ شَهْرُ الْمُحَرَّمِ‏ لَا يُرَى ضَاحِكاً وَ كَانَتِ الْكَآبَةُ تَغْلِبُ عَلَيْهِ حَتَّى يَمْضِيَ مِنْهُ عَشَرَةُ أَيَّامٍ فَإِذَا كَانَ يَوْمُ الْعَاشِرِ كَانَ ذَلِكَ الْيَوْمُ يَوْمَ مُصِيبَتِهِ وَ حُزْنِهِ وَ بُكَائِه‏

 امام رضا علیه‌السلام فرمود: هر گاه ماه محرم فرا می‌رسید، پدرم (موسی بن جعفر علیه‌السلام ) دیگر خندان دیده نمى‏ شد و غم و افسردگی بر او غلبه مى‏ یافت تا آن که ده روز از محرم مى‏ گذشت، روز دهم محرم که مى‏ شد، آن روز، روز مصیبت و اندوه و گریه پدرم بود .

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَت أبوابُ النارِ، و فُتِحَت إبوابُ الجِنانِ، و صُفِّدَتِ الشَّیطانُ

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمود: چون ھلال ماه رمضان پديد آ يد، در ھاى دوزخ بسته گردد و درھاى بھشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر كشیده شوند.

قال علی علیه‌السلام: صَوْمُ‏ شَعْبَانَ‏ يَذْهَبُ‏ بِوَسْوَاسِ‏ الصَّدْرِ وَ بَلَابِلِ‏ الْقَلْب‏

حضرت علی علیه‌السلام فرمودند: روزه ماه شعبان، وسواس دل و پريشانى‏ هاى جان را از بين مى ‏برد.

قال النبی صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: شَعْبَانُ شَهْرِي وَ رَمَضَانُ شَهْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ‏ صَامَ‏ شَهْرِي‏ كُنْتُ‏ لَهُ‏ شَفِيعاً يَوْمَ‏ الْقِيَامَة

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: شعبان ماه من است. هر كه ماه مرا روزه بدارد، روز قيامت شفيع او خواهم بود.

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ‏ رَسُولُ‌اللَّه‏ صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: سُمِّيَ شَهرُ رجَبٍ شَهرَ اللّهِ الأصَبَّ لأنّ الرحمَةَ على اُمَّتِي تُصَبُّ صبّا فيهِ

پيامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: رجب را «ماه ريزانِ خدا» ناميده‌اند؛ چون در اين ماه، رحمت بر امّت من، به شدّت فرو مى بارد .