بصیرت مداحی

عَنْ أَبِي مُحَمَّدٍ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْعَسْكَرِيِّ علیه‌السلام أَنَّهُ قَالَ: مَنْ زَارَ جَعْفَراً وَ أَبَاهُ لَمْ يَشْتَكِ عَيْنَهُ وَ لَمْ يُصِبْهُ سُقْمٌ وَ لَمْ يَمُتْ مُبْتَلًى‏

 از امام حسن عسكرى علیه‌السلام روايت شده است كه هر كس امام صادق علیه‌السلام و پدرش را زيارت كند به بيمارى چشم گرفتار نمى‏ شود و درد و رنجى به او نمى‏ رسد و گرفتار نمى ‏ميرد.

قال الباقر علیه‌السلام: ما مِنْ رَجُلٍ ذكَرَنا اَوْ ذُكِرْنا عِنْدَهُ يَخْرُجُ مِنْ عَيْنَيْهِ ماءٌ ولَوْ مِثْلَ جَناحِ الْبَعوضَةِ اِلاّ بَنَى اللّهُ لَهُ بَيْتاً فى الْجَنَّةِ وَ جَعَلَ ذلِكَ الدَّمْعَ حِجاباً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ النّارِ.
امام باقر علیه‌السلام پس از شنيدن سروده هاى (كميت ) درباره اهل بيت، گريست و سپس فرمود: هيچ كس نيست كه ما را ياد كند، يا نزد او از ما ياد شود و از چشمانش هر چند به اندازه بال پشه اى اشك آيد، مگر آنكه خداوند برايش در بهشت، خانه اى بنا كند و آن اشك را حجاب ميان او و آتش دوزخ قرار دهد.

تا آن که بود چــشـم سحــاب من و تو            بــر آل عــلی بــود گــلاب من و تــو

این اشک میــان ما و دوزخ به خــدا            فــردای جــزا شود حـجــاب من و تو

 قالَ لى اَبى : يا جَعْفَرُ!  اَوْقِفْ لى مِنْ مالى كَذا وكذا النّوادِبَ تَنْدُبُنى عَشْرَ سِنينَ بِمنى اَيّامَ مِنى .

پدرم امام باقر علیه‌السلام به من فرمود: اى جعفر! از مال خودم فلان مقدار وقف نوحه خوانان كن كه به مدّت ده سال در (منا) در ايام حجّ، بر من نوحه خوانى و سوگوارى كنند.