اشعار

چه سال‌ها در انتظار ذوالفـقار حـیدری            تویی که در احـاطۀ یـهـودیـان خـیـبری

کـبوتـران صلـح در هوای تو فـدا شدند            تو در همیشۀ جهان، برای عشق سنگری

سلام بر دل پـر خـون مـسجـدالاقصی            به مسجدی که خـداوند گفت «بارَکنا»

سـلام ما به تو و دسـت‌های بـسـته‌شده            سلام ما به تو، ای حرمت شکسته‌ شده

خداوندا خداوندا پر از داغم، پُر از خشمم            به انگشت اشارت مانده است این روزها چشمم

چه کرد این داغ که این گریه‌ها خامم نخواهد کرد            که موج اشک هم یک لحظه آرامم نخواهد کرد

رفـتی و بـه دل شـبـیـه یـک آه شـدی            رفـتی و بـه مـا چـراغ این راه شـدی

مـصداق «رجـالٌ صَدَقـوا» گـردیدی            رفــتــی و مـهــاجــر الــی الله شــدی

عـنایـاتِ خـدا تا آخـر این راه می‌مـاند            اگرچه رفت نصرالله، نصرالله می‌ماند

برون می‌آید او ققنوس‌وار از آتش بیروت            چنان‌که تا ابد این مکتب دلخواه می‌ماند

چه خواهد کرد بعد از این زمین و آسمان بی‌تو            سراسر زخمۀ مرگ است آهنگ زمان بی‌تو

من و بی‌اختیار این اشک جاری در هوای تو            من و این کودک هر لحظه در هر سو دوان بی‌تو

جز ردّ قـدم‌هـای تو اینـجا اثـری نیست            این قلّه که جولانگه هر رهگذری نیست

یک لحظه در این معرکه از پا ننشستی            گفتی سفر عشق به جز دربه‌دری نیست

نامت همیشه ورد زبان است قهرمان            داغت هنوز در دل و جان است قهرمان

دارد غــم تـو شـهـرۀ آفــاق مـی‌شـود            ابلیس از همین نگـران است قهرمان

در سـایـۀ بـیـرق و عـلم بـاید گـفت            با هـمـت و یـاری قـلـم بـایـد گـفـت

از غیرت و قـدرت عجـم باید گفت            تا صبح ظـهـور دم به دم باید گفت

عمری‌ست بی‌قرار، به سر می‌بریم ما            بـر این قـرار تا نـفـس آخـریـم مـا

همراز روضه‌ها و نواخوان نوحه‌ها            دمساز سوز سیـنه و چشم تریم ما

گمان بردی نوای نای و بانگ تار و چنگ است این            تو در خواب و خیال بزمی و... شیپور جنگ است این

به چشم نیمه‌بازت تار دیدی در کف مطرب            ولیکن دشمن است ای دوست! در دستش تفنگ است این

مثل کوهی سخت نامیرا و پابرجاست مرد            مرد شب‌های جهاد و روز وانفساست مرد

آتش آمد بر سر دار و ندارش مرگ ریخت            مثل ققنوس از تباری آتشین برخاست مرد

دلـتـنـگـم از تـعلّـق و ایـثـارم آرزوست            دلگـیـرم از فـراق کـه دیدارم آرزوست

گر وصل را به قیمت خون میتوان خرید            در خاک و خون تپیدنِ بسیارم آرزوست

بر این آیات روشن باز کن چشم تماشا را            بخوان والیل را، والفجر را، انا فتحنا را

به «والعصر»ی که گل کرده‌ست در آئینۀ آفاق            نخواهد دید ظالم روشنای صبح فردا را

دید استکـبـار حـالا قـدرت سِـجّـیـل را            سرنگـون کـرده سپـاه ما سپـاه فـیل را

خواب و رؤیای سپاه کفر را بر هم زدیم            بیخ گوش دشمنان یک سیلی محکم زدیم

نمی‌فهمند ما را عقل‌های بی‌جنون هرگز            بگو سید نباشد راه ما بی‌فتح خون هرگز

نشستن را نمی‌دانیم در سوگت به پا خیزیم            که طوفان نسبتی هرگز ندارد با سکون هرگز

خبر آورده داغی تازه را؛ داغ برادر را            خبر اینک شهادت می‌دهد اندوه خواهر را

خبر پرواز ققنوس است از میدان خاکستر            خبر سوزانده از هرمش دل سرور و صنوبر را

هم غـزه، هم لبنان، هم شام، هم ایران            یک آرمان داریم، یک روح، یک پیمان

در جـادۀ بـیــروت، هـم‌راه "مُـغـنـیّـه"            پای جـبـل عـامـل، هم‌گام با "چمران"

آرام از ســواحــل بــیــروت رد شـدی            بی‌اخـتـیار باعث این جزر و مد شدی

دریـا نـداشت طـاقـت دیـدار بـا تـو را            رودی که رو به سوی فلک می‌رود، شدی

بگـذار قـلب دشمنان از کـیـنه پُر باشد            بـگـذار اسـرائـیـل دنـبـال تـرور بـاشد

مارا که از این دشمنی کردن هراسی نیست            جز ما کسی که در مسیر حق‌شناسی نیست