
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
-
سایت قرآنی تنـــــزیل
-
سایت مقام معظم رهبری
-
سایت آیت الله مکارم شیرازی
-
سایت آیت الله نوری همدانی
-
سایت آیت الله فاضل لنکرانی
-
سایت آیت الله سیستانی

![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام محمد باقر علیهالسلام
با ذکر یا حـسین تو دل دم گرفته است در عرش سینه خـیمۀ ماتم گرفته است آتش به خـون دل زده قـقـنـوس دیدهها از روضههات بال و پر غم گرفته است |
![]() |
![]() |
مدح و مرثیۀ امام جعفر صادق علیهالسلام
چون لحظهای که صیاد در کف گهر بگیرد ای صبح! شب بر آن است از تو خبر بگیرد دزدان ز روی دیوار حمله به خانه کردند میخواست هرکس از تو خون جگر بگیرد |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
چون خلیل الله، اما شعله گلزارش نشد آنکه آتش آمد و حرمت نگه دارش نشد گنج علمش زیر طوق جهل بیدیننان اسیر دست ظلمتکیشِ دوران، یار افکارش نشد |
![]() |
![]() |
زبانحال امام جعفر صادق علیهالسلام قبل از شهادت
زخمی که هست بر جگر من، جدید نیست سوزانـده جانم و به اجل هم امید نیست آتــش کــشــیــدهانــد درِ خــانـــۀ مـــرا این کارها ز دشـمـن حـیدر بعـید نیست |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
مـقـدسـاتِ خــدا در مــدار تـقـدیـست مـلائکـه همه شـاگـردهای تـدریـست اسـاس فـقـه تَـشـیّـع رهـین تـأسـیست گـرفـتـهایـم مـسـلـمـانـی از احـادیـثـت |
![]() |
![]() |
مدح و مرثیۀ امام جعفر صادق علیهالسلام
صداقت گوشهای از بینهایت حُسن رفتارش هزاران جابر و صدها ابوحمزه بدهکارش شعاعی از رُخَش تابید و توحید مفضّل شد کمال شیعه مدیـونِ کـلام پُـر هـوادارش |
![]() |
![]() |
مدح و مرثیۀ امام جعفر صادق علیهالسلام
به سمت عـشق کـشـاندی نگاه آئین را ببر به سمت حـقـیـقت، قـبـیـلۀ دین را تو صبح صـادقی و صادقانه میگویم ز سمت چـشم تو دیدم طلـوع آئـین را |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
فــقـیــر بــذل نــگــاه تـو یــا ولـی الله اسـیـر زلـف ســیــاه تــو یــا ولـی الله بـه انـتــظــار پــنــاه تـو یــا ولــی الله نـشـسـتـه بـر سـر راه تـو یـا ولی الله |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
آتش فتنه چه داغی سرِ داغت میریخت! سر زده از در و دیوار به باغت میریخت خانهات بیخبر از اشک زلالت میسوخت چه بگویم! دلِ همسایه به حالت میسوخت |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
از غربتت، چشمان ما را اختیاری نیست بر روی قبرِ خاکیات، سنگِ مزاری نیست کـاشـانـهام آبـاد بـاشد، قـبـر تو خاکی؟! جانم به قربانت مرا دیگر قراری نیست |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
دیـنِ خـدا را عـدهای در دام میبـردنـد تحریفِ خود را در دِلِ اسلام میبردند با دیدنِ ریشِ سفـیدش دشمنان ایکاش حـداقــل او را کــمــی آرام مـیبـردنـد |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
به تعلیم بشر مولای مکتب هر زمان برخاست به تائیدش خدا فرمود برپا پس جهان برخاست شگفتانگیز توحید مفضل شعلهور میشد که وقت خواندنش دود از سر افلاکیان برخاست |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
ای بقیعت ملجأ و مأوای أهل اشک و آه میکشد در مـاتم تو از درونش آه؛ مـاه نه چراغی نه کسی نه خادمی نه گریهکن نه مزاری، نه ضریحی، نه حریم و بارگاه |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
ما را به غیر عشق خودت مبتلا مکن جز خود دل مـرا به کـسی آشـنا مکن دیـن خـدا ولایـت و عـشـق شـمـا بُـوَد ما را به غـیـر دین خـدا مـبـتـلا مکـن |
![]() |
![]() |
زباحال امام جعفر صادق علیهالسلام قبل از شهادت
آتـش انـداخـتـه انـگـار ز پـا تا به سـرم بسکه زد طعنه به من، سوخت تمام جگرم روح، زندانی این جسم نحیفم شده است مانده در این قفسِ تنگ، فقط بال و پرم |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
من که کبوتر دلم، همیشه در هوای توست همچو نسیم قدسیان،عازم آن سرای توست |
![]() |
![]() |
مدح و مرثیۀ امام جعفر صادق علیهالسلام
باید غـزل سـرتـاسـرش آتـش بگـیرد شاعـر بـسـوزد دفـتـرش آتش بگـیرد از داغ پیدرپـی سزاوار است شیـعه با گـریـه مـژگـان تـرش آتش بگـیرد |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
آسمان در سجده افتاد است پیش پای تو عـرش آرام است زیر سـایۀ طـوبای تو |
![]() |
![]() |
زباحال امام جعفر صادق علیهالسلام قبل از شهادت
دم آخـر بـه بـرم زود بـیـا مـادر جـان تا کنم سفـره دل پیـش تو وا مادرجان |
![]() |
![]() |
مدح و شهادت امام جعفر صادق علیهالسلام
باز ما را چشمهای از اشک جاری دادهاند روز و شب خاصیت ابر بهاری دادهاند سینه شد کانون آه و دیده شد دریای اشک آب و آتش باز با هم دست یاری دادهاند |