اشعار

به فلک می‌رسد از خاک زمین بوی بهشت          گشته عـالـم همه جا گلشن مینوی بهشت

پـیـش یـارم که بود روشنی روی بهشت          عـرق شـرم چکد از رخ دلجـوی بهشت

همين كه شامّه ام مستِ بوی نرگس شد           وصال، روزی اين بـيـنـوای مُـفـلس شد

حضور حضرت معشوق در دلم حس شد           "ستاره ای بدرخـشيد و مـاه مجلس شد"

سامرا امشب ز شب های دگر زیباتری          در جلال و در شرف امّ القرای دیگری

سر به سر لبریز از عطر گل پیغمبری          جـنّـة الـفـردوس یا بـاغ محـمّـد پروری

امشب دوباره مست شدم در هوای تو            امشب دوبـاره شعـر سـرودم برای تو

مجنونم و جنون من از حد گذشته است            من حاضرم که سر بدهم در هوای تو

باز شوریست که در جان جهان افتاده            عـالـم از حـادثـه ای در هـیجـان افتاده

چشم نرگـس به شقـایـق نگـران افتاده            عـالـم پـیــر دگـربــاره جـوان افـتــاده

آسمان امشب جمال حق تعـالی را ببین           نـیـمـۀ ماه محـمـد، مـاه زهـرا را ببیـن
بـرفـراز دست مولانـا امـام عـسـگـری           مـاه نـرگس، آفـتـاب عـالـم آرا را ببیـن

آسمان امشب زمین را بوسه باران میکند           فرش دارد عرش را در خاک مهمان میکند

باز هم دارد ملک سجده به انسان میکند           سفره ها را دست حق دارد پراز نان میکند

عـیـد است ولـی عــیـد قـیـام بــشـریـت           در پــرتــو مــیــــلاد امــام بــشـــریـت

بـا دست کـرم ذات خــداونــد تـعــالــی            زد ســکـــۀ اقــبــال بـه نـام بــشــریـت

امـشب بهـشت را بـه تمـاشـا گـذاشـتـند            امـشب نـمـک بـه سـفرۀ دنیا گـذاشـتـند

امشب به روی دامن نرجس از آسـمان            مـاهـی به نـام مـهـدی زهـرا گـذاشـتـند

از قـلـب دریــا کــاروان نـور پـیـداست           چون مهر تابان کشتیی از دور پیداست

کشتی ولی برعرشۀ آن قرص خورشید           هرجا درخـشید و درخشیـد و درخـشیـد

پخش سبک

جلوه شد بر عالم لوای نصر ما            گل بریـزید آمد امـامِ عصر مـا

صفای هر مجلس آقا،خوش آمدی مولا            گل پسر نرجس آقا ، خوش آمدی مولا

پخش سبک

شور من و نوای من ، آمدنت دعــای من           مریض هجران شده ام،ظهور تو دوای من

ای هـمـۀ زنـدگـی ام ، آیــنــۀ خــدای من           کعبۀ من زمزم من، مروۀ من صفای من

پخش سبک

یوسف خیـر البـشـر یا ابا صالـح مـدد            حجّت ثـانی عَـشَـر؛ یا ابا صـالح مـدد

یا اباصالـح مـدد ، یا ابـاصـالح مـدد (۲)

پخش سبک

ای اهــل دنـیا، مالـک دلهـا؛ می آید           وصی طـاهـا، وارث مـولا؛ می آید

به روی دست، حضرت نرگس ، مهدی زهرا می آید

پخش سبک

نشسته خـنـده بـر، لبـهـای محمد            به ماه پیغمبر، پیغمبر خوش آمد

گل یاس حیدر،مهدی یا مهدی *** تجلّی داور،مهدی یا مهدی

پخش سبک

می رسد بوی یاسمن            كوچه ها پر از نسترن

گل بریزید اهل جهان            آمده حجة ابن الحـسن

پخش سبک

نیمــه شعبان رسید و یوسف زهـرا نیامد         جان ما بر لب رسید وصاحب دنیـا نیامد

سری بر ما بزن، تو ای غمخوارمن         به جان فـاطمه ، بیا یـابن الحسن

دمی که سیـر وجـودم الـی السما می شد           تـمام صـفحۀ شعـرم پُـر از خـدا می شد

گـمان کنـم خبـر از یار می رسد امشب           که باب فـیض الـهـی به سیـنه وا می شد

امشب خـبـر ز عـالـم بـالا رسیـده است           زیـبـاتـرین سـتـارۀ دنــیـا رسـیـده است

امشب حکیمه باش و ببین پورعسکری           با هـیـبت و شمـایل طاهـا رسیـده است

امشب دل بـیـدارم دارد سحـری دیـگـر           وز زمـزمه ام بر دل مـانـد اثـری دیگـر

در سامره می بینم قـرص قـمری دیگـر           وز بیت ولا بـر لب دارم خبـری دیگـر