اشعار

با درد آمـدیـم و بـه دنـبـال مـرهـمـیـم            کـیـسه به دوش کـوچۀ این نسل آدمیم

مـا را نـوشـتـه انـد گـدایـان اهـل بـیـت            پس بی‌دلـیل نیست که سلطان عـالمیـم

از عرش برین قدم چو بگذاشت زمین            گردید زمین ز مَقدمش عرش برین

وقتی که در آغوش حسین جای گرفت            شد ماه رُخش به نور خورشید قرین

رسید مژده که ماه جمادی الاولی ست            مـه مبـارک مـیـلاد زیـنـب کـبـراست

دهید مژده به ختم رُسُل که این مولود            ولادت دگـر پــارۀ تـنـت زهـــراسـت

باز به بـیت مصطـفی بـتـول دیگـر آمده           رسول را سـول را، دوبـاره کـوثـر آمده

بتـول را بـتـول را، یـگـانـه دخـتـر آمده           حسین را حسین را، خجسته خواهر آمده

وقتی که تو را عرش معظم آورد            یک فاطمه زهـرای مجسّم آورد

قـنداق تو را که آسمان می‌بوسید            جبـریل به گـریه‌های نم نم آورد

در زمین و آسمان ها خیمۀ شادی به پاست           مـٱذنه تا مـٱذنه لبـریـز عـطـر ربّـنـاست

ذکـر تـعـجـیـل قـنـوت اسـتـجـابـت آمـده           سائلان مژده که حاجات همه امشب رواست

الا که مـقـدم تـو مـژدۀ سـعـادت داشـت            به خاکبوسی راهت فرشته عادت داشت

ســلام بـر تـو کـه مــاه جـمــادی الاول            ز جلـوۀ تو به رخ هـالۀ مسـرّت داشت

 پخش سبک   

جـان پـیـمـبـر آمـد خـوش آمـد            خورشید محشر آمد خوش آمد

کوثر زهرا و حیدر آمد خوش آمد (۲)

 پخش سبک   

ای که نــور حـقّـی و لاله ی باغ احمدی           گل یاس فاطمه خوش آمدی خوش آمدی

ای شرف دین و مذهب یا زینب           جـلـوۀ زیـبـای مکتب یا زینب

 پخش سبک   

ستـاره جـلـوه شده در/ دامن اُمّ ابـیـهـا            دیده گشوده به عالم/ حضرت زینب کبری

طلیعۀ/ نـور خـورشیـد وفـا از خانۀ مولا مبارک

 پخش سبک   

بر گوش جانها میرسد، از روز اول تا ابد          بی وقفه بی حد بی عدد، یا زینب کبری مدد

زینب مدد، زینب مدد، زینب مدد، زینب مدد (۲)

 پخش سبک                      (به سبک السلام ای خاتم پیغمبران)

مژده مژده ای محبان، آمده مهری درخشان           کز جمال پر فروغش، نُه فلک گردیده تابان

به لب های همه، بود این زمزمه           خوش آمد دختر، علی و فاطمه

 پخش سبک                           (به سبك فرخنده جشنِ مسلمین بادا مبارک)

آمـد به دنـیـا دخـتـرِ زهــرا و حــیــدر            جلوه کند چون مصحفی بر دستِ مادر

حق را نشانی آمد خوش آمد            زهـرای ثانی آمد خوش آمد

 پخش سبک                            ( به سبک سرود : به پا شده جشن شادی آل الله )

دوباره جاری شد، شکر خدا بر لب            که آمـده دنـیـا، بـنـت عــلــی امشب

کوثر دخت پیمبر، نور دو چشمان حیـدر (زینب کبری رسید)۲

با دست شوق چـاک گریبان گرفته ایم            از فـرط شـور بـادۀ طـوفان گرفته ایم

در اوج نـاز تـخـت سلیمان گـرفـته ایم            امشب به دست؛ زلف پریشان گرفته ایم

امشب شب مــیـلاد امـیّـد حسیـن است            عید حسین عید حسین عید حسین است

گویـی خدا کوثر به کـوثـر داده امشب            یک حیدر دیگر به حـیـدر داده امشب

امشب خدا به کوثـر خود داد کـوثـری            در بر گرفته فـاطـمه زهـرای دیگری

یا این که در لبـاس زن آمد پـیـمـبـری            یا اینکه حق به حیدر خود داد حیدری

باز عــالــم پر ز غـوغـاى كه شـد؟            باز دلهـا مست و شـیــداى كه شد؟

بــاز گــوش اهـل دل پُــر زمـزمـه            از طـنـیـنِ شــور و آواى كـه شـد؟

آنـانـكـه عـاشـقـنـد و به شیعـه ملقّبند            از هدیه های خاص خــدایــی لبالـبند

لیلا اگر كه سـر طـلـبـد سـر بیاورند            آمــادۀ اشــارۀ یـك دم از آن لــبــنــد

امشب عـلـی ولیـمـه به خـلـق جهان دهد          امشب زمین فروغ به هفت آسـمـان دهد

امشب خــدا تـجـلّــی خـود را نـشان دهد          با خـطّ نــور، بر هـمـه خطّ امــان دهــد