![](images/menu/doubt_but.png)
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه محرم
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه صفر
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه ربیع الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الأول
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه جمادی الثانی
-
مناسبتها، وقایع و اعمال ماه رجب
-
سایت قرآنی تنـــــزیل
-
سایت مقام معظم رهبری
-
سایت آیت الله مکارم شیرازی
-
سایت آیت الله نوری همدانی
-
سایت آیت الله فاضل لنکرانی
-
سایت آیت الله سیستانی
![](images/menu/software_but.png)
![]() مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
فاش شد بر عاشقان از «ذکرکم فی الذاکرین« حمد دارد ذکر اسماء تو حمد الشاکرین بـردن نـام تو باید با وضـو باشـد یـقـین آری آری فـرق دارد اسم تو با سایرین فهم تو کار پیمبرهاست کار ما که نیست ما عرفنا قدرکِ! العفو! نحن القاصرین! سینه چاک عصمتت از آخرین تا اولین هاج و واج حکمتت از اولین تا آخِـرین عـشق تو شرط قـبول انـبـیای مُـرسلـین چـادرت حـبل المتین اهل بیت طاهرین هرکجا که روضهای باشد مزار فاطمه ست پرچم روضه ضریح و گریه کنها زائرین چادرت خاکی شد و کفر سقیفه فاش شد دستشان رو شد دگر والله خیر الماکرین ذرّه ای از شأن تو در روز محشر این بود ناقـه باشد مـال تو پـادرد مال حاضرین سهـم تو شلاق شد ویل لقـوم الظالـمـین صبر کرد اما علی! بَشَّر عباد الصابرین به غرور شیعه برخورده تورا خیلی زدند سوره کـوثـر نشـسته در شرار کـافرین عدهای طعنه زدند و عدهای خیره شدند لال گردد آن زبانها کور چـشم ناظرین
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مرثیۀ حضرت زهرا سلاماللهعلیها
شـکر که سـرمایهام محبتِ زهـراست روضه اگر آمدم به دعـوتِ زهراست شـاغـلِ در دسـتـگـاهِ فـاطـمـه هـسـتـم منصبِ من نوکری و خدمت زهراست
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح حضرت فاطمه زهرا سلاماللهعلیها
تـوان واژه کجـا و مـدیـح گـفـتـن او؟ قلم، قـناری گـنگیست در سرودن او چه دختری، که پدر پشت بوسهها میدید کـلیـد گـلـشن فردوس را به گردن او چه همسری، که برای علی به حظّ حضور طـلـوع بـاور مـعـراج داشت دیدن او چه مادری، که به تفسیر درس عاشورا حـریـم مـدرسـۀ کـربـلاسـت دامـن او بـمیـرم آن همه احـسـاس بیتـعـلق را که بـار پـیـرهـنی را نـمیکِـشد تن او دمیکه فـاطـمه تـسبـیح گـریه بردارد پـیام میچکـد از چـلچـراغ شـیون او از آن، ز دیدۀ ما در حجاب خواهد ماند که چـشـم را نـزنـد آفــتـاب مـدفـن او
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
با ورودت خانۀ سـاقی چه زیباتر شده چـشـمهای پنـجتـن انـگـار بیـنـاتر شده نام زینب بیگمان زیبندهات باشد عزیز ذکر والایت را بنـازم بـاز والاتر شده
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
ای آرزوی عـشـق، تـمـنـا کـنـم تـو را در شـاه بیت عـاطـفـه انـشـا کـنم تو را پـرسـند اگر تـجـلی حُـسن تو را ز من بـا آفـتــاب و آیـنـه مـعـنــا کـنـم تـو را تو راز سر به مهری و در سجده از خدا خـواهم به آه و ندبه که افـشا کنم تو را وقـتـی اسـیـر غـربـت دنـیـایـی خــودم در کـنـج دل بگـردم و پـیـدا کنم تو را شـرمـنـدهام که در اثــر روسـیــاهــیــم خـیـمهنشین خـلـوت صـحـرا کنم تو را «این دیـده نیـست قـابل دیدار روی تو چشمی دگر بده که تـمـاشـا کنم تو را» تا مست فیضتان شوم و مستفیض لطف دعوت به جشن زینب کبری کنم تو را روشن ز نور عصمت او عـالـمین شد حـیـدر که بوده زینت هـسـتی عـبادتش زینب ز عـرش آمده گـردیـده زیـنـتش زینب، چه زینبی؟ که شده در طفولیت آغـوش پنج حجت حق مهد عـصمـتش زینب، چه زینبی؟ ز همان خردسالگی خـوانـدند صـابـرین، جبل استـقـامـتـش جـبـریـل خـاکــبـوس اتــاق جــلالـتـش روح الــقـدس مــلازم روح قــداسـتـش جـایی برای عـالـم دیگـر نـمـانده است آنجا که هست زینب و علم و فـقاهـتش هرجا سخـن به یاد حـسین است لاجرم آیـد کـلام زینب و عـشـق و مـحـبـتـش چشمی به سمت سایۀ او هم نرفته است سوگـند میخـورم به حـیـا و نـجـابتـش زیبا سـروده شاعـر دلـدادهای که گفت: «زینب عفیفهای است که در راه عفتش» «عـبـاس میدهد نخ معـجـر نمیدهد» جز مصطفی که نام علی بیوضو نگفت تفـسـیر نـام او احـدی مو به مـو نگفت تفصیل شأن زینب کبری نگفـتنی است چون عارفی که قـصه رازِمگـو نگفت از چهار سالـگی غـم زینب شروع شد دنـیا به جز حـدیث جـدایی به او نگفت میخواست از حکایت محسن کند سوال آمد مـیـان حـنجـره بـغـض گـلو نگـفت مادر! دلیل روی کبودت چه بوده است؟ هر قدر کرد دخترکش پرس و جو، نگفت مادر دلش گرفت و زبان باز کرد و گفت: «میزد مرا مغیره و یک تن به او نگفت» «زن را کسی مقـابل شـوهر نمیزند» وقتی سخن ز گرمی فردای محشر است زینب به فرق فاطمیون سایهگستر است او ابر رحـمت است به دریـای کـربـلا مائیم قطرهای که به دریـا شناور است در مـاجـرای زنـدگی زیـنب و حـسـین یک روح عاشقانه ولی در دو پیکر است باشد شفای شاعر دلخـسته ای که گفت: ابیات ناب را که چنان درّ و گوهر است «احکام ارث در همهجا چون بیان شود سهمی ز خواهر است و دو سهم از برادر است این امـتـیاز در خـور زیـنب بود که او میراث عشق را به برادر برابر است» جـانها فـدای زینب و قـلب صبـور او از صبر و از غریبی او دیدهها تر است زینب چـه دیـد روز دهـم بـین قـتـلگـاه کز گفتن و شنیدن آن قلب، مضطر است آن حنجری که بوسه بر آن داد مصطفی حالا نشان بوسه شمشیر و خنجر است آن سینهای که مخزن اسرار عشق بود دردا که زیر چکمه شمر ستمگر است «والشمرُ جالسُ؛ نفس مادرش گرفت»
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
اشکیم و میچکـیم به پـای شما فقط تـقـدیـم مـیشـویـم برای شـمـا فـقـط خـوابـیم و بیمحـبـتـتان پا نمیشویم بیشـور عـشـق آدم دنـیـا نمیشـویم ای سرو سربلـند گـلـسـتان اهل بیت ای تا ابد فـروغ شـبـسـتان اهل بیت دنـیا نـدیـده از تو کسی سـرفـرازتر از هرچه جز خدای جهان بینیازتر جز مادری که بوده ز دنیا بزرگتر فضل تو از تمـامی زنها بزرگتر ای آفتاب سر زده از صبح خـانهات حُبُّ الحسین، مشق شب عاشقانهات رنگ خداست تاب و تب زندگانیات وقف حسین گـشـته تـمام جـوانیات ای قـلب بیقـرار، قـرار دل حـسین نقش دل تو نقـش و نگـار دل حسین زینب شدی که زینت مولای ما شوی فتوای سرخ و مرجع والای ما شوی نوکر شدیم و خاک قـدمهای زیـنـبیم ما سـربـلـند خـطبۀ غـوغـای زینـبیم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مناجات با حضرت زینب سلاماللهعلیها
نوشـتم زینت بابا نوشتی زینب کـبـری نوشتم ثـانی زهـرا نوشتی زینب کبری نوشتم عشق پیغبر نوشتم کوثری دیگر نوشتم برتر از حوّا نوشتی زینب کبری نوشتم سـورۀ انسان نوشتم نور بیپایان نوشتم عالی اعـلا نوشتی زینب کـبری نوشتم مظهر عصمت نوشتم حیدری خصلت نوشتم پنج تن یکجا نوشتی زینب کبری نوشتم درس دین داری نوشتم تا ابد جاری نوشتم سر عاشورا نوشتی زینب کبری نوشتم خطبهاش طوفان نوشتم اسوۀ ایمان نوشتم قـادر یـکـتا نـوشتی زینب کبری نوشتم پاکی زمـزم نـوشتم حـافظ مـریم نوشتم هستی سـقـا نوشتی زینب کبری نوشتم عالمه هست و نوشتم فاضله هست و نوشتم صبر را معنا نوشتی زینب کبری
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
وقتی شراب ناب در میخانهها جور است پس میـکـده تنها پناهِ عبد مخـمور است آنـکـه گــدای خــانــۀ مـولای مـا بـاشـد در آسمانها و زمین محبوب و مشهور است ای حضرت خورشید، تو نورُ علی نوری بـایـد بـیـامــوزم بـرای تـو ســرودن را نـذر قـدمهایت کـنم هم جان و هم تن را مانـند زهـرا عـصـمت پـروردگاری تو شـاگـردِ مـمـتـاز یـلِ دُلـدُل سـواری تـو ای وای از وقتی که چادر بر کمر داری سنگ محک در باب ایمان میشود زینب تفـسیر مـوضوعی قـرآن میشود زینب مادر سفارش کرد که در روز عاشورا جانت حسین در خون غلطان میشود زینب مادر سفارش کرد که در روز عاشورا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
در شبِ میلاد میگویم که غوغا زینب است آمده نوری که میگویند او را زینب است آنکه باشد عینِ مولا مثلِ مولا زینب است بال و پر را باز کن تا خانۀ حیدر رویم از سرای خـویشتن تا وادی دلـبر رویم آیـنه در آیـنه تـندیسِ زهـرا زینب است ای دلِ خسته برو بیت الولا بیـتوته کن در میانِ خـانـۀ شـیـرِ خـدا بـیـتـوته کن باعثِ شادابی این جمعِ زیبا زینب است ابتدائا عـالـمی را زد به هم با گـریهاش سینۀ صدّیقه شد پُر همّ و غم با گریهاش آشکارا شد به عالم اُمِّ غمها زینب است گریهاش تبدیل شد بر خنده در آغوشِ یار مات و مبهوت است چشمانش به رخسارِ نگار پس حسین عشق ست و عاشق بهرِ آقا زینب است ای حسینی ها! شبِ میلادِ فخر المصطفاست در شباهت گـفـتهاند آئیـنۀ شـیر خداست آن کسی که دینِ حق را کرده احیا زینب است عاجزم از گفـتنِ مدح و ثنایش عاشـقان من کی ام تا که سُرایم از برایش عاشقان عصمتِ صغرای حق بانوی عظما زینب است
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
کـنار زد چـو سـپـیـده سـیـاهی شب را گرفت مهرِدل افـروزِمهـر، کـوکب را فـرشـتـهها هـمه بر هم نـویـد میدادنـد به کوچه کوچۀ دل، نور، جلوهها میکرد برای دیدن گل، اشک، کوچه وا میکرد رسـیده آنکه به والله عـصمت الله است بیا که درک شـود لذت حـضور حسین بیا که با تو شود جُفت، بزم جور حسین «کرشمهای کن و بازار ساحری بشکن تو کوه صبر و وقـاری و هـمتی زینب تو معـدن کـرم و روح رحـمـتی زینب بـزن شـرر به دل دشـمـنت به یـکـباره خطابههای تو از حرف مهتران، خوشتر شمیم عطر تو از سدرۀ جنان، خوشتر تـوقـعـات گـداهـای سـفـرهات بـالاسـت تو یـادگـار عـلی؛ سیـنه سوز فاطـمهای به عـلم عالـم امکان تویی که عـالمهای فرات خون شده هر چشم کربلای حسین چه سنگها که شکـسـتـند در پی قـدمت چه داغهـا که نـشـسـتـنـد بـر دل الـمت نـشـسـته در دل خون، پارۀ مـفـاتـیحت چو تـیغها به گـلوگـاه زخـم، رو کردند ز خون پاک حسینت همه وضو کردند نگـینِ روشـنِ انـگـشـتـر تو را بـردنـد سری بلند شد از نی، تو را نظاره گرفت دمی که سنگ حرامی تو را اشاره گرفت اگرچه بر سر نیزه حـسین اقـامت کرد
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مناجات با حضرت زینب سلاماللهعلیها
السلام ای دخـتر سلطان دین السلام ای زینت عرش برین السـلام ای تـالـی خـیـرالنـسا الـسـلام ای جـلـوۀ اهل کـسـا السلام ای دخـتر حـبل المتین وارث حـلـم امـیـرالـمـؤمـنین السلام ای بـانوی مرد آفـرین گفته بر صبرت خدایت آفرین رخصتی ده تا بگویم شرح تو فرصتی ده تا بگـویم مدح تو مدح تو فوق بیان و درک ماست مدح تو کار خدای ماسواست ای امیرالمـؤمنین حـیران تو حضرت روح الامین دربان تو انـبـیـا و اولـیــا پـابـسـت تـو گـریـه مـاه مـحـرم دسـت تو عـالـم و آدم گـدای خـوان تو ما همه شـرمـنـده احـسـان تو ای سراپا عصمت و عزّ و وقار حضرت صدیقه را آئیـنهدار ای فـدای ذکر یـا رب یا ربت ای ملائک عاشق اشک شبت از تو خواهش میکند خون خدا در نماز شب کـنی او را دعا ذوالـفـقار حـیدری در کام تو کوفه با تیغ سخن شد رام تو تو حسین بن عـلی را یاوری کشـتـی نـوح خـدا را لنگری ای که نامت ذکر هر روز و شب است ای خدا فرموده نامت زینب است ای فـدای نـام تو عـالـم هـمـه تو حسینی یا حسن یا فـاطمه بعد زهرا بر زنان سرور تویی بر حسین بن علی مادر تویی بعد زهرا دیدهای رنج و محن گریه کردی بحر مادر چون حسن بعد زهرا دیدهای شق القـمـر بستهای با معجرت فـرق پدر بـعـد زهـرا دیـدهای داغ پدر بعد زهرا دیدهای لخت جگر بعد مـادر دیـدهای رنج و بلا با برادر بودهای کـرب و بلا پیکر صد چاک اکـبر دیدهای ای بمیرم ذبح اصغر دیدهای دیدهای خون خدا مضطر شده دیدهای سبط نـبی بی سر شده آمدی از خیمهها با چشم زار زینبا کردی عبور از نیزه زار آمدی در قتـلگه با اشک و آه دیدهای تو پیکر صد چاک شاه
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت حضرت زینب سلاماللهعلیها
امـشـبم شـورعجـیـبی در سـر است شور و مستی در سرم سرتاسر است دف بـزن این بـاده مـسـتیآور است در جهـان بـرپـاست غـوغـایی دگر مـیشــود تـعــبـیـر رویــایـی دگــر با گـلاب و می، زمیـن را تر کـنـید کوی و برزن را پُـر از زیـور کنید زینـت شـیـرِخــدا، حــق را سـتـون مـثـل او عــالــم نــدیــده تـا کـنــون ذولــفـقـار خـطـبــهاش دم دار بــود خـون مـولا در رگـش بـسـیـار بـود نـه کـسـی چـون او نــمـیآیـد دگــر آن جگـرداری که شد خـونین جگر چــادرش بـا عـرش پـهـلـو مـیزنـد آبــــرو دائـــم به او رو مـــیزنـــد ذکر هرشیری که در تاب و تب است ذکر هرشیری که حیدر مذهب است برده از من روز و شب دیوانه وار بـیـتـی از عــمـان سـامــانـی قــرار گـرچـه بـا ســربـنـد یـا زیـنـب مـدد هـر پــرسـتـاری سـرآمـد مـیشــود
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مرثیۀ حضرت معصومه سلاماللهعلیها
تـا که یـاد غـم هـجـر پـدرش میافـتـاد سخـتی راه سـفـر از نـظـرش میافـتاد تب که میکرد ز تاب و تب زهرا میسوخت گریه میکرد و چنین پلک ترش میافتاد تا که ضجّه به نـماز شب زینب میزد از نماز شب و اشک سحـرش میافتاد دور او یـکـسـره بــودنـد بـرادرهـایـش گرچه در کوچه و برزن گذرش میافتاد کـوفـه و صحـنـۀ بازار مجـسـم میشـد هر زمان شاخه گلی دور و برش میافتاد یاد سرنیـزه و آن محمل خونی میکرد حرف دوری بـرادر، ز سرش میافتاد روضه اش بود زبان حال حسین آن وقتی که به زانـو به دو پای پـسرش میافتاد عـمه آمـد که کـمک حـال بـرادر بـاشد ولی افسوس شرر بر جگـرش میافتاد حال ارباب که این بود، به زینب چه گذشت تا که میگـفت عـلی را نبـرش میافتاد یکطرف از بدنش را ز زمین بر میداشت نه نمیشد! دو سه جای دگرش میافتاد
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و وفات حضرت معصومه سلاماللهعلیها
رسید از شهر قم، آوایِ غم از داغِ معصومه چکید اشک از دو چشمم دم به دم از داغِ معصومه پریشانحال رخت مشکی آورده ست و پوشیدهست تنِ ایوانِ آئـینه، حرم از داغِ معصومه
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() زبانحال حضرت معصومه سلاماللهعلیها قبل از وفات
هرچه میخواهم میسر میشود، دیدار نَه هرچه دنبال وصالم، میشود تکرار نه شد برایم تا خراسان آمدن فرض محال هرچه میگردم تو اینجا نیستی اِنگار نه روز و شب امید دارم تا که پیدایت کُنم تابِ مانـدن هـست اما بیوجـود یـار نه خواهری در پای نیزه، دلبری بالای نی خواهر خورشیدم و از نور، دور اُفتادهام دخـترِ مردِ کلـیم، از طـور دور افتادهام میروم ایکاش میشد این دل از تو با خبر وقت رفتن نیست پیـشم دلبر لـیلای من ساحل خشکیدهای شد این دل دریای من منکه مثل زینب و چون فاطمه مظلومهام دختـرم اما ندیـدم من سـری از تن جدا
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مرثیۀ حضرت معصومه سلاماللهعلیها
در خلـوت دل گـم شدم امشب دوباره دلـتـنگ یـاس قـم شدم امشب دوبـاره پـرواز کـردم تـا حـرم مـثـل کـبـوتـر با اشک چـشمانم زدم آن خانه را در زانـو زدم در گـوشـۀ آئـیـنــه خــانــه دادم سـلامـی محـضـر او عـاشـقـانـه گـفـتـم سـلام از راه دوری آمـدم مـن دیـدم که تـو لـبـریـز نـوری آمـدم من وقـتی که بـابـایت به تو گـفـتـه فـداها باید دگـر با تو چه گـویـند این گـداها ای خـواهر آقـای خـوب و مـهـربـانم بنـد آمـده در محـضـرت دیگـر زبانم قـم با حـضور تـو دیـار اهـلبیت است معـصوم فرموده مـزار اهلـبیت است جـنّات حق واجـب شـود بر زائـر تو مضمون فراوان دارد اینجا شاعر تو فیضیه فیض از محضرت یک عمر بردهست ای خوش به حال آنکه با عشق تو مردهست خـاک مـزارت را گـذارم روی دیــده از تو به ما قـبل از ولادت هم رسیده بـایـد بـگـویـم آفــریـن بـر مـردم قـــم حق تو در این شهـر نـورانی نشد گم اینجا فقط حرف از ادای احترام است فرق زیادی بین قـم با شهر شام است برعکس شام اینجا فقط گل شد نثارت بـودنـد مـردم عــاشـقــانـه بـیــقــرات در قـم نـدیـدی از کـسی آزار هرگـز اینجـا نـرفـتی بـر سـر بـازار هـرگـز تجـلـیل شد بسـیار در قـم از مـقـامت دادنـد بـا تـعــظـیـم اهـل قـم سـلامـت در خانهای از شیعیان مهمان شدی تو در پـیکـر قـم تا قـیامت جان شدی تو تـنهـا غـمت این شد برادر را نـدیـدی بار فـراقش را به دوش خود کـشیدی حالا گریز روضه بر شاهی شهید است حرف از شراب و تشت در بزم یزید است آنجا که یک نامرد پیش چـشم خواهر با خـیزران میزد به لـبهای بـرادر زینب که صبرش شد زبان زد بین افلاک در این مصیبت زد گریبان خودش چاک این روضهها از زندگی کردهست سیرم ایکاش روزی در همین روضه بمیرم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مرثیۀ حضرت معصومه سلاماللهعلیها
مظـهـر حُجب و حیا فاطمۀ معصومه گـوهـر کـشور ما فـاطـمۀ معـصـومه فـاطـمه نام تو و زِینِ اَبی بیبی جـان »فَلَهُ الجَنهَ»هرآنکس که تو را »زارَبِقُم» حــرمـت خـانـۀ امـیــد تــمــام مــردم زمزم از حوض حیاط حرمت میجوشد گرد شمـع تو زدن حـلـقه تـمـام علـما خـاک بـوسی شـما فـیض مـدام عـلـما شأن تو چیست »فَداها» به توگفته معصوم بهـترین عـبد خـدایی و سراپا تـوحـید به مقـامت نـرسد درک بشر بیتـردید کـردی آبـاد دل خـشک کـویرم را تو هرکه بر روی لبـش نـام تو دائم دارد نظر لطف به او حـضرت کاظم دارد هرکسی درحرمت ذکر رضاجان بُرده کـربلا بُرده مرا شـاه خـراسان هربار شدهام عـازم مشـهـد به دعـایت بسیار »حوض سلطان»شدم از بسکه نمکگیر توأم باز هم فاطـمه و حال خراب و بسـتر گرچه از درد شب و روز شده چشمش تر یاد زهراست اگر گریۀ او جانکاه است
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت امام حسن عسکری علیهالسلام
در هشتم از ماه ربیع لطف مکرر آمده بر خاکیان از سوی حق ماه منـوّر آمده آمد گلی در این جهان با عطر و بوی حیدری شهر مدینه بهر او چون وادی طور آمده حوران جنّت از سما با شادی و شور آمده امشب ز دریای شرف دُرّ ثمین آمد پدید از آسمان دین حق خورشید دین آمد پدید از سوی خالق بر زمین بر شیعه عزت میرسد امشب ز یمن مقدمش باران رحمت میرسد نجل علی و فاطمه نور دل پیغمبر است این نور حق دوم حسن از دودمان حیدر است در زهد و تقوا و شرف چون حضرت طاهاستی سوسن بود مادر ولی زیبا گل زهراستی با عطر و بوی احمدی ماه جمالش کوثریست بهر دهم مولای دین او مجتبی دیگریست امشب ز شادی و شعف شیعه شده دلشاد تو رفته مدیـنه این دلـم اندر شب میلاد تو تو گلبن عصمت ولی من بر تو خارم یا حسن از لطف خاص کبریا حب تو دارم یا حسن مولای خوبان جهان جانم فدای تو حسن شکر خدای مهربان هستم گدای تو حسن ای غنچه یاس فاطمی مجنون صحرای توأم شد افتخارم در جهان خاک کف پای توأم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و مناجات با امام حسن عسکری علیهالسلام
ما که خود را به صفِ مردمِ دانا زدهایم پـشـتِ پـا بر هـمه آرایش دنـیا زدهایم هرچه داریم هـمه نعـمـتِ آل الله است تکـیه بر طـنـطنـۀ عـالـمِ مَـعـنا زدهایم پیروِ مکتبِ دیـنـیم و به سر شورِ ولا دلِ چون قـطـرۀ ناچیز به دریا زدهایم سخـنم مدحِ امامِ حسن عسکـری است چنگ بر دامنِ آن وارثِ طاها زدهایم حـجّـتِ یـازدهـم مـظـهـرِ آیــاتِ خــدا طبلِ شادی همه جا زان شه والا زدهایم شمعِ مهرش کند از شعشعۀ نورِ کمال خیمه در ساحت آن زادۀ زَهرا زدهایم میکـند چـرخ تمـنای زمـینبـوسی او دست بر حلقۀ دربارِ وی اینجا زدهایم با صفا از قدمش سوسن نسرین در دشت زان نظر سر همه بر دامنِ صحرا زدهایم بلبلانند که با غـل غـله خـوانـند سرود کفِ شادی به همین قصد سراپا زدهایم غـافل از منـصبِ وی معـتـمد عباسی در غمش سینه به صد شورش و غوغا زدهایم دگر امروز (علومی) سخن از غصه مگو پرچـمِ شـوق که با قـصدِ تـولا زدهایم
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت امام حسن عسکری علیهالسلام
ای مـحـبـان روز مـیـلاد آمـده بـاز از ســبـط نـبـی یـاد آمـده در جهان شد موسم روشنگری
: امتیاز
|
![]() |
![]() |
![]() مدح و ولادت امام حسن عسکری علیهالسلام
باز هم دل وا شد از فصل بهار سامرا آمــده نـــورالله والا تـــبــار ســـامـــرا آمده دوم حـسن در خـانـۀ چـارم عـلی بر روی دست حُدَیثه، دُرنشان حیدر است هم جواد و هادی و ابن الرضای دیگر است او دهـم نائب برای منصب حـیدر شده او بهـارِ در زمستانِ ربیع الثانی است از طلوعش بر غروب غم دم پایانی است آمده دوم حسن زان رو ربیع دوم است من شدم نوکـر شده آقا امـام عسکـری تا ابـد آن نـور پـا بـرجا امـام عسکری بر روی قلبم خدا نام حسن جان را نوشت خـوانده او راه تقـرّب را تـولاّی بتـول دشمـنی با دشمـنان آل او اصل اصول او تمام هست را پابست حیدر خوانده است ای پـدر بـر آخـرین گـلـدسـتـۀ آل عـبا بر ظهور مـهـدیات آقا دگر بنـما دعا میشود روزی تماماً شیعه شهر سامرا
: امتیاز
|