دلائل و مستندات تاریخی وجود نازنین حضرت رقیه سلام الله علیها

يكي از مسائل اختلافی که متأسّفانه حاشيه‌ سازي و تحريف در مورد آن زياد صورت گرفته موضوع شهادت حضرت رقيّه در شهر شام است. یکی از دلایل این اختلافات آن است که در بسیاری از كتب مقاتل معتبر مثل: انساب الأشراف، الفتوح، اخباالطوال، ارشـاد، لهوف، مُروُجُ الذَّهَب، اَلعِقْدُ الفَرید، أمالی طوسی، مصباح کفعمی، مصباح المتهجد طوسی، کامل ابن اثیر، مقاتل الطالبیین، الاحتجاج، اعلام الوري، مُثیر ُالأحْزان، كشف‌الغُمّة، أمالي شيخ صدوق، أمالي شيخ مفيد، روضة الواعظين، تاریخ طبری، مقتل خوارزمی، بحارالأنوار و ..... چيزي در باره‌ این نازدانه سیدالشهدا نیست و تنها کتابهایی مثل نفس‌المهموم، مقتل امام حسین، منتهی الآمال و منتخب التّواریخ  موضوع شهادت اين بزرگوار را به نقل از كتاب كامل بهايي آورده‌اند.

این موضوع در صفحه ۵۲۳ کتابکامل بهائی آمده است؛  عمادالدین حسن بن علی طبری مؤلّف کتاب کامل السقیفه (کامل بهایی)؛ در قرن هفتم این کتاب را نوشته است و موضوع شهادت حضرت رقیّه را از کتاب الحاویه فی مثالب معاویه نوشته قاسم بن محمد بن احمد ماموفی ( ار مورخین قرن ششم  هجری ) ذکر کرده است. طبری از عالمان زمان خویش و کتاب‌هایش از کتب معتبر است. او در صفحه ۶۴۹ کتابش می نویسد برای جمع آوری کتابش ۱۲ سال تحقیق و بررّسی کرده است.

تا اینجای بحث مشخص شد که موضوع شهادت حضرت رقیه لااقل در دو کتاب دسته اول تاریخی ذکر شده است ( کتاب کامل بهایی و کتاب الحاویه ) اما مخالفین موضوع شهادت حضرت رقیه عنوان می‌کنند که سیدالشهدا دو دختر بیشتر نداشته که نام آنها نیز سکینه و فاطمه است پس نتیجه آنکه رقیه وجود نداشته است که این نیز نادرست است و با تفحّص در کتب تاریخی و انساب خلاف این موضوع ثابت می‌شود؛ زیرا لااقل در چهار کتاب دسته اول تاریخی تعداد فرزندان سیدالشهدا چهار نفر اعلام شده است که در زیر به آن می پردازیم
1️⃣ ابن فُندُق بیهقی نسب شناس معروف قرن ششم در کتاب خود  « لُبابُ الأنْسابْ، ج ۱ ص ۳۵۵» تعداد دختران امام حسین را ۴ نفر به نام های فاطمه، سکینه، زینب و ام کلثوم ذکر کرده است و در ادامه می‌نویسد که زینب و ام کلثوم در کودکی از دنیا رفته¬اند می‌توان پی برد که احتمالاً رقیه نام دیگر زینب یا ام کلثوم است.

2️⃣ در صفحه ۳۹۳ جلد دوم مَطالِبُ السَّئووُل ( قرن هشتم) تعداد دختران امام حسین ۴ نفر ذکر شده است هرچند نام سه تن را نوشته اند و چهارمین نفر را ننوشته اند و احتمالاً نـفر چهارم همان حضرت رقیه است.
3️⃣  در صفحه ۲۱۴جلد دوم کَشْفُ الغُمَّة ( قرن ششم) نیز تعداد دختران امام حسین ۴ نفر ذکر شده است در این کتاب هم نام سه تن را نوشته شده و چهارمین نفر را ذکر نشده که احتمالاً نـفر چهارم همان حضرت رقیه است.
4️⃣  در بعضی از نسخ کتاب ارزشمند لهوف سید بن طاوس در وداع سیدالشهدا نام حضرت رقیه در کنار نام زینب؛ سکینه؛ رباب و ... آمده است البته با توجه به اینکه در دیگر نسخه های خطی لهوف این نام نیامده است لازم به تحقیق بیشتر در این کتاب است

البته در کتب تاریخی « حتی کامل بهائی» نام رقیه ذکر نشده است و تنها نوشته شده دختر چهار ساله امام حسین و نام رقیه به صراحت و برای اولین بار در سال ۱۳۳۴ هجری قمری در کتاب الأیقاد سید محمد علی شاه عبدالعظیمی ذکر شده است.
آری باید از قبول روضه‌های بـی‌سنـد دوری جست امّا اولاً  کـامل بهایی جزء منابع دسته اول تاریخی و معتبر است؛ ثانیاً همانطور که ذکر شد چند سند مکمل دیگر برای اثبات وجود حضرت رقیه وجود دارد که قابل توجه و تأمّل هستند؛ ثالثاً در کامل بهائی نیز استناد به کتاب تاریخی سده¬های قبل از خود داده است. رابعاً همه می‌دانند که مـرحوم حاج شیخ عبّاس قمی عالمی متبحّر در علم حدیث، نساب و رجال بوده است و نیز بسیار دقیق و سختگیر. برای نمونه بعضی از موضوعاتی که مرحوم علاّمه مجلسی در بحارالأنوار یاد کرده، شیخ عبّاس قمی درکتابهایش نیاورده است؛ از این‌رو او را خاتم المحدّثین لقب داده‌اند. بی‌شک اگر محدّث قمی؛ کوچکترین ضعفی در اسناد طبری می‌دید؛ از ذکر این گزارش خوداری می‌کرد و احتمال دارد محدّث قمی کتاب الحاویه را که امروزه در دسترس نیست بطور مستقیم یا غیر مستقیم مورد بررّسی و کنکاش قرار داده سپس استناد عماد الدین حسن طبری را پذیرفته است؛ پس پذیرش موضوع از جانب فردی به سخت گیری و دقّت نظر حاج شیخ عبّاس قمی بی‌دلیل نیست. خامساً وجود مقـبره حضرت و کرامات فراوانی که از آن دیده شده است را نمی‌توان نادیده گرفت. از این‌رو همان گونه که از افراط دوری جسته‌ایم، تفریط هم نمی‌کنیم. اما اگر بخواهیم احتیاط بیشتری در نقل این گزارش داشته باشیم؛ می¬توانیم در مجالس این روضه را از عماد الدین طبری یا حاج شیخ عباس قمی نقل کنیم که احکام شرایط نقل حدیث هم رعایت کرده باشیم.
ــــــــــــــــــــــــــ
توجه توجه توجه
چند سالی هست که بعضی از هیات ها در بدعتی تازه در دهه سوم ماه شعبان برای این نازدانه سیدالشهدا سالروز ولادت می گیرند که متاسفانه هیچ گونه سند تاریخی ندارد و تاریخی خود ساخته است که متاسفانه مستمسک دشمنان اهل بیت قرار گرفته و با تمسک به آن می خواهند کل وجود نازنین حضرت رقیه را منکر شوند، لذا شایسته است چنانچه دوستداران و محبین اهل بیت می خواهند در این ماه مراسمی برای ایشان بگیرند با عنوان « یادواره» « بزرگداشت »« جلسه تکریم » و یا اسامی مشابه دیگر باشد تا موجبات سوء استفاده دشمن فراهم نشود
منبع: کتاب پژوهشی نو در بازشناسی مقتل سیدالشهدا