روایت تاریخی

وقتی کاروان اسرای اهل بیت را وارد شهر کوفه کردند حضرت زينب(سلام الله علیها) خطاب به مردم فرمودند: : اسْكُتُوا! ساكت شويد! در روايات آمده است: فَارْتَدَّتِ الْأَنْفَاسُ وَ سَكَنَتِ اْلْأَجْرَاس؛ با اين فرمان حضرت زينب (سلام الله علیها) چنان سكوتي بين مردم حكمفرما شد كه نفس‌ها در سينه حبس شد و حتّي زنگ شترها هم از حركت ايستاد! [ اين قدرت اهل بيت است، حتي در زمانی كه اسير دشمن هم هستند، اگر اراده كنند، اين چنين حاكم مي‌شوند.] حضرت زينب(سلام الله علیها) بعد از حمد خدا و صلوات بر پيغمبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرمودند: يَا أَهْلَ الْكُوفَةِ ! يَا أَهْلَ الْخَتْلِ وَ الْغَدْرِ! أَ تَبْكُونَ فَلاَ رَقَأَتِ الدَّمْعَةُ وَ لاَ هَدَأَتِ الرَّنَّةُ ! إِنَّمَا مَثَلُكُمْ كَمَثَلِ الَّتِي« نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْكاثاً تَتَّخِذُونَ أَيْمانَكُمْ دَخَلاً بَيْنَكُمْ[1]» أَلَا وَ هَلْ فِيكُمْ إِلَّا الصَّلَفُ وَ النَّطَفُ وَ الصَّدْرُ الشَّنَفُ وَ مَلَقُ الْإِمَاءِ وَ غَمْزُ الْأَعْدَاءِ أَوْ كَمَرْعًى عَلَى دِمْنَةٍ أَوْ كَفِضَّةٍ عَلَى مَلْحُودَةٍ أَلَا سَاءَ مَا قَدَّمَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ وَ فِي الْعَذَابِ أَنْتُمْ خَالِدُونَ.

مقدمه

حضرت زينب كبرىسلام الله علیها دختر بزرگ حضرت علی و حضرت زهرا در سال پنجم هجرى در مدينه به دنيا آمد. پنج سال اول عمرش را در محضر رسول خدا (ص) بود. بعد از شهادت مادر بزرگوارش مسئوليت سنگين مراقبت از خواهران و برادرانش به دوش او افتاد. در مدت زمان امامت پدر در کوفه، به زنان كوفى درس تفسير و معارف اسلامى مى‌داد. پدرش او را به عقد برادرزاده‌اش عبدالله بن جعفر درآورد. در سفر طولانى از مدينه تا مكه، از مكه تا كربلا، از كربلا تا كوفه، از كوفه تا شام و از شام تا مدينه، همراه برادر شهيدش امام

وفات ( شهادت ) حضرت زینب سلام الله علیها:  در مورد زمان رحلت جانسوز این بانوی بزرگوار در منابع متقدم و دسته اول تاریخی چیزی نیامده است و برای اولین بار در قرن چهاردهم در بعضی از کتب همچون کتاب معالی السبطین ( ج ۲ صفحه ۲۲۵ ) مرحوم مهدی حائری مازندرانی ( متوفای سال ۱۳۸۵ قمری ) سالروز رحلت جانسوز حضرت در ۱۵ ماه رجب سال ۶۴ هجری ذکر شده است و دیگر کتب امروزی نیز گزارش ایشان را بازنشر داده اند؛ در کتاب معالی السبطین نیز این موضوع به یک کتاب هم عصر خود بنام خیرات الحسان ( سال ۱۳۰۷ قمری و به قلم اعتماد السلطنه ) استناد داده شده است. اما در مورد ولادت ایشان دو قول مشهور آن هم باز در کتب قرن ۱۴ به بعد ذکر شده است: ۱. پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجری.[ زینب بنت الامام امیرالمؤمنین، ص ۱۰] ۲. و برخی نیز سال ۶ هـجری را سال ولادت ایشان می‌دانند.[ زینب بانوی قهرمان كربلا، ص ۱۶] مدت زندگی ایشان با مادرش حضرت زهرا سلام الله علیها حدود پنج یا شش سال بوده است..[ بحار الانوار ج ۴۳، ص ۲۱۵ ] حضرت زینب سلام الله علیها دارای القاب و كنیه های زیادی است. « یكی از القاب آن حضرت كه در روایات آمده، «عقیله» یا «عقیلة بنی هاشم» است كه به معنای زن ارجمند و گرامی در فامیل خود، می‌باشد.»[ زندگانی حضرت زهرا و دختران آن ص ۲۷۰] از دیگر القاب آن حضرت می‌توان «صدیقه صغری» «عارفه» «عالمه» «فاضله» «كامله» و

ولادت حضرت زینب سلام الله علیها: ولادت با سعادت حضرت زینبسلام الله علیها در مدینه طیبه در سال پنجم یا ششم هجری در روز پنجم جمادی الاول واقع شده است. اقوال دیگر در ولادت آن حضرت عبارت است از ۵ جمادی الاولی سال ۶ هجری ماه رمضان سال 6 هجری دهه آخر ربیع الثانی در سال ۵ یا ۶ یا ۷ هجری (ریاحین الشریعه: ج ۳ ص ۳۳) کنیه او ام الحسن و ام الکثوم است و القاب آن حضرت  صدیقة الصغری، عصمة الصغری، ولیة الله العظمی، ناموس الکبری، شریکة الحسین، کامله، فاضله می‌باشد

متأسفانه در خصوص کیفیت ولادت آن حضرت و وقایع روی داده  در کتب دسته اول و دسته دوم تاریخی مطلبی نگاشته نشده است حتی کتب

خطبه تاریخی حضرت زینب سلام الله علیها در کاخ ظلم یزید: بعد از ورود اهل بیت به شام و بردن آنها به مجلس یزید ملعون امام سجاد عليه السّلام؛ امام باقرعليه السّلام و حضرت زینب سلام الله علیها با سخنان خود ضمن بر ملا کردن جنایات یزید موجب رسوایی او شدند؛ آخرین ضربه مهلكي كه در اين مجلس به يزيد و سلطنت شومش وارد ‌شد، خطبه قرّاء و علي‌ وار حضرت زينب سلام الله علیها بود. آن حضرت  بلند شدند و با صدایی رسا و محکم، همراه حیا و وقاری بی‌مثال و با شجاعتی بی‌بدیل شروع کردند به خطبه خواندن:

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ وَ آلِهِ أَجْمَعِينَ صَدَقَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ كَذَلِكَ يَقُولُ«