اشعار

نـشـیب های دل من فـراز می خـواهد           فـراز اشک مرا در نمـاز می خواهد

مـؤیّـد است به روحُ الـقُـدس قــلم اما           برای شعــر سرودن نیـاز می خواهد

عطری از سمت خدا دل را بهاری می کند         چشمه های نور را درسینه جاری می کند

نور فوق کل نورِ چهـرۀ خـورشید و ماه         دارد امشب سینه را آئیـنه کاری می کنـد

تا نـفـس هست تا سـلامی هـست            بـالِ پـرواز هـست بـامـی هـست

مَحرم است آن كسی كه عاشق شد            تا كه لــیــلا بُـود پـیـامی هـسـت

عــلـم افــراشـتـۀ قــلــۀ دنـیـا عــبـاس           قــمــرهــاشـمـیِ عــالـم بــالا عــبـاس

اولـیـن گـل پـسـر اُمِّ بـنـیـن و حــیـدر           شیر مردِ دگـر حـضرت زهـرا عباس

پخش سبک

فروغ مه قـالـوا بلی مبارک            میــلاد شه کـربـبـلا مبارک

ماه ، روی مصبـاح هـدی عیــان شد            امشب ، عـالـم پیر ، همه جــوان شد

پخش سبک

حسین یا ثـارالله ، ای یـار بی هـمـتـا            خوش آمدی مولا ، ای یوسف زهرا

جـان ما به فـدای روی تو* قـبلۀ همه رو به سـوی تو* سر نهَـم به تـراب کوی تو، سیدی

پخش سبک

آیــات کــرم را دگــر ایّام نـزول است           میلاد سه دسته گل گلزار رسول است

نور سه ولادت، تابیده به دلها           چشمان تو روشن، یا امّ ابیها

پخش سبک

میـلاد ابـی عبدالله ، دلها غـرق سُـرور          نازل شد به حریم حق، امشب سورۀ نور

آمد گــل پسر زهرا          خورشید دگر زهرا

پخش سبک                                                                         (به سبك ﺭﺏ ﺻﻞ ﻋﻠﻲ ﻣﺤﻤﺪ)

ﺟﺒﺮﻳﻴﻞ اﻣﺸﺐ ز ﺧﺎﻟﻖ، ﺗﻬﻨﻴﺖ ﮔﻮﻳﺪ ﺑﻪ اﺣﻤﺪ        اﻱ ﺟــﻮاﻧـﺎﻥ ﺳﻴﺪ اﻫـﻞ ﺷﺒﺎﺏ ﺟﻨﺖ ﺁﻣﺪ

ﺑﺒﻮﺳﺪ ﺭﻭﻱ اﻭ ، ﺭﺳﻮﻝ ﻋﺎﻟﻤﻴﻦ        ﺻﻠﻮﻋﻠﻲ اﻟﻨﺒﻲ،ﺻﻠﻮﻋﻠﻲ اﻟﺤﺴﻴﻦ

پخش سبک

آمـد آمـد جـلــوۀ حــیّ ســرمــد           در فضائل از دو عالم سـر آمد

نور چشم و زینت دوش احمد ، ثارالله ثارالله

روز ازل که قسمت ما را نــوشته اند           ما را به نــام حضرت دریا نوشته اند

کار جنــون ما به تماشــا کـشیده است           ما را غبــار محمــل لیــلا نوشتــه اند

مـاه عشق است مـاه عـشـاق است            ماه دل های مست و مشتـاق است

درِ مـیـخـــانــۀ کــــرم شـــد بـــاز            الـدخیــل، این حــریـمِ رزاق است

نقد هستی را خدا بر آل طاها هدیه کرد           تا علی را غنچه ای بی مثل و همتا هدیه کرد

در بهشت آرزو با خـلقـت نـور حـسین           عشق را عشق آفرین مفهوم و معنا هدیه کرد

هر کسی در پی گم گـشتۀ ما می گردد           دل جدا می رود و دیـده جـدا می گردد

بر سر راه چو فطرس به حریم کرمش           دل هر جـائی ما در همه جـا می گردد

ای منـتـظـرْ؛ اجـابت من بـر دعـای تو           دل بُـرده از تـمـامـی عـالـم صـدای تو

من خـالـق تو هستم و تو عـبـد پـاك من           تو كشتۀ من هستی و من خـون بهای تو

امشب از قــافـله نــور خبــر دارم من           از سـواران سلحـشـور خبــر دارم من

از نشاط پَــری و حُـور خبـر دارم من          از شکوه دل پُر شُــور خبــر دارم من

عشقی ست در میان دل ما که کیمیاست            این عشق، این جنون همۀ آبروی ماست

روزی ماست نوکــری خوب خانه ای             آقای ما کریم و جوانمرد و بـاوفــاست

ای عاشقان! خورشید در آیینه گل کرد           نور خـدا، در کوچه باغ سینه گل کرد

عـالـم مُعطّـر شد ز نور عصمتی سبز           نـور کـمـال حـضـرت آیـیـنـه گل کرد

امشب همه عالم پر از شور حسین است         چشم ملایک روشن از نور حسین است

سینای دل یک شعله از طورحسین است         قـلب رسـول الله مـسـرور حـسـیـن است

سوخـت از زهر ز پا تا به سرم           آب گــردیـده خـــدایـــا جــگــرم

پسرم مهـدی موعـود کجـاسـت؟           تا بـبـیـنـد که چـه آمـد بـه ســرم