اشعار

 پخش سبک   

دل با صفا شد،شب جشن رضا شد            حاجت قـلـب کـلّ عاشـقـان روا شد

ارض و سماوات، پر از نور خدا شد            حاجت قـلـب کـلّ عاشـقـان روا شد

مژده ای اهل رضا، روی رضا پیدا شد           جـلـوۀ حُـسـن الـهـی به فـضا پـیدا شد

ضـعـفـا! روی به گـلزار ولایت آریـد           که گـل روی معـیـن الضّعـفـا پیـدا شد

باز در عـرش خـدا ولوله برپا شده است           دري از عرش به سمت دل ما واشده است

ازدحــام اسـت در ِبــيـت امــام هــفــتــم           جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است

ای مه ذیـقـعـده امشب آفـتـاب آورده ای           یا جـمـال احـمـد خـتـمی مـآب آورده ای

یا ز جوف کعبه با خود بوتراب آورده ای           شادی و شور نشاط بی حساب آورده ای

ای عرشیان به شهر خراسان سفر کنید           شب را در این بهشت الهی سحـر کنید
بــا زائـریـن این حــرم الله سـر کـنـیـد           مـدح رضـا چـو آیۀ قـرآن ز بر کـنـیـد

دل را مـقـیـم درگـه جـانـان نوشته اند            ما را غلام حضرت سلطان نوشته اند

آتـش ز سـوز سـیـنـۀ مـا آفـریـده شـد            چون عشق تو به سینۀ سوزان نوشته اند

باید شکست ساغر و از می وضو گرفت           بـایـد ز دست بـانـی بـاده سـبـو گـرفـت

از عرش آمده است... زمین آبرو گرفت           هر عـاشقی که بادۀ خود را از او گرفت

مـهـمـان بـارگـاه تــوأم یا ابـا الحـسـن            محـتاج یک نـگـاه تـوأم یـا ابا الحـسن

هرچـنـد روسیـاهـم و درمـانـده و بـدم            امــا مــرا تــو تــذکــره دادیٌ و آمــدم

یک دل رسید پای ضریحت شفا گرفت            راه عـروج تـا مـلـکـوت سـمـا گـرفت

بیگانه کن مرا ز خودم غرق خود نما            تا آن که جار زنند مریضی شفا گرفت

به دامان آسمان دُر و گُوهر،داشت           ستاره دسته دسته گل به بَر،داشت
ز لبخند ملائک، نور می ریخت           سحر از فجر موعودی،خبر داشت

پخش سبک   

میلاد ضامن آهو، ذکرم نام رضاست            عیدی همه مشتاقان، امشب دست خداست

آمد بضعۀ پیـغـمـبر            پـارۀ جـگـر حـیـدر

پخش سبک   

ای نـثارت قـل هـوالله و تـبارک           ای صراط المستقیم راه تو بی شک

جشن میلادِ پُر از نورت مبارک           یا عـلی بـن مـوسـی الـرضا (۲)

پخش سبک   

آمد به دنیا، مهـر هـشتـمین            الـحـمـدلله، ربِّ الـعـالمـیـن

آمده مظهـر یا حیّ و یا هو            مبارک مـیـلاد ضامن آهـو

پخش سبک   

پُر از تجلی نور است، تمام عرش معلا           نموده جـلـوه به عـالم، امام هـشتم دلها

پُـر از شـعـف، شده از یُـمن قـدوم با صـفـایش کـلّ دلـهـا

پخش سبک   

الا طبیب جـان، که بهـتـر از جانی            امیـد قـلب من، حـضرت سلطـانی

تو هـشتمین نـور داوری            به کـل عالم تو سـروری

پخش سبک                                           ( به سبک السلام ای خاتم پیغمبران )

تهنیت ای اهل عالم آمده مهری فروزان           کز فروغش آسمان ها و زمین گردیده رخشان

عزیز مصطفی، ز نسل کوثری           چو جدت مرتضی، به عالم سروری

به پـای بـوس قـدومت زمین مهـیـا شد            ز نـور مضجـع تو آسـمـان مـصفـا شد
هزار جن و ملک ره به آسـمان نـبرند            زمین به یمن تو برتر ز عرش اعلا شد

در حریم رضوی دل، چو ز اغیار جداست            زائر کوی رضا شامل الطاف خـداست

بین هر صحن بود زمزم اشکی جاری            سعی هر صحن به حق، افضلِ هر سعی وصفاست

دامــن آلـــوده و بــار گـــنـــاه آورده ام           گر چه آهی در بساطم نیست آه آورده ام

هر که بودم هر که هستم با کسی مربوط نیست           بـر امـام مـهـربـان خـود پـنـاه آورده ام

 پخش سبک   

آمـد بـه دنـیـا؛ دخــتــر زهــرا            یــاس بــهــشـت؛ امّ ابــیــهـــا

آمده خـورشیـد فـردای محـشر            سورۀ کوثر موسی بن جعـفـر