کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: منویات بزرگان

توصیه های شیخ عباس قمی به مداحان (4 )

موضوع : توصیه های اخلاقی
شخصیت : حاج شیخ عباس قمی

۸ـ اسرار آل محمد را در منبر فاش نكند: شایسته است در نقل روایات و تاریخی از زندگی ائمه دقت نظر بیشتری شود و هر چیزی را در منابر نگویید زيرا ممكن است عامه مردم ظرفيت درك مقامات آنان را نداشته باشند وانكار آن كنند

9ـ سخنان او باعث اختلاف و فساد در زمین و مايه نشر فتنه نشود: نباید سخنی گفت که موجب اختلاف و فساد در بین مسلمین بشود و چنین عمل ناشایستی سزاوار نیست شود باید همواره بر سیره ائمه که در این خصوص وارد است تمسک جست  ( این موضوع متأسفانه جدیدا توسط بعضی از افراد رعایت نمی شود و نا خواسته پیاده نظام دشمن شده اند که مورد تذکر و گوشزد مراجع دیگر و رهبر معظم انقلاب نبیز قرار گرفت).


10 ـ گناهكاران را مغرور نسازد و مطلبى را كه به فاسقان جرات در كارشان دهد نگويد زيرا مداح و منبری باید مردم رااز رحمت خدا و از روح و بشارت الهى مايوسشان نگرداند واز مكرالهى درامانشان ندارد( اصول كافى , ج ۲.۳۶.) نباید هیچ گاه دچار افراط و تفریط شد چرا که هر دو زیانبار است فراموش نکنیم که امیر المؤمنین علیه السلام  فرمودند  احمق را نمی بینی مگر اینکه یا در حال افراط است و یا در حال تفریط

11ـ گناهها را درانظار مردم سبك و كوچك نشمارید.  در ضمن وصاياى پيامبر (ص) به ابن مسعود آمده است: هيچ گناهى را خرد و حقير مشمار. از گناهان بزرگ بركنار باش زيرا, در روز قيامت ،  هر بنده اى كه به گناهان خود بنگرد, به جاى اشك  از چشمانش چرك و خون بارد. ( مكارم الاخلاق  ۲۵۱)

خداى تعالى مى فرمايد: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعيداً ( آل عمران 30 ) روزى كه هر كس، آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر مى‏ بيند؛ و آرزو مى ‏كند ميان او، و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانىِ زيادى باشد. خداوند شما را از(نافرمانى) خودش، بر حذر مى‏ دارد؛.»

امام ششم  عليه السلام , فرمود: اتَّقُوا الْمُحَقَّرَاتِ مِنَ الذُّنُوبِ فَإِنَّهَا لَا تُغْفَرُ قُلْتُ وَ مَا الْمُحَقَّرَاتُ قَالَ الرَّجُلُ يُذْنِبُ الذَّنْبَ فَيَقُولُ طُوبَى لِي لَوْ لَمْ يَكُنْ لِي غَيْرُ ذَلِك (اصول كافى , ج 2ص۲۸۷(. از گناهان كوچك بپرهيز زيرا آنها آمرزيده نشوند. گفتم : آنها كدامند؟  فرمود: مرد گناهى كند و با خود گويد: خوشا بر من ,اگر جز آن گناهى نداشته باشم .

در جاى ديگر مى فرمايند:  اِذااَخَذَالقَومُ فِى مَعصِيَهَ الله عَزَّ وَجَل , فَاِن كَانُوا رَكِبانَا كَانُوا مِن خَيلَ اِبلِيسَ وَاِن كَانُوا رِجَالِهِ كَانُوا مِن رِجَالَتِه.( بحارالانوارج 70 ص.۳۵۷ ) هنگامى گروهى گناهى را مرتكب شوند,اگر سواره باشند,از سواره نظامان شيطانند واگر پياده باشند, پياده نظام اويند